Birbiriyle dost/akraba olan beş kadının birbirlerine yazdıkları mektuplardan oluşan kısa bir mektuproman.
Fatma Aliye'nin de yazarlığını yaptığı Hanımlara Mahsus Gazete'de (1895-1906) yayımlanmıştır.
Osmanlı kadınlarının gözünden aşk ve ataerkil evlilik kurumlarının sorunsallığına değinerek, bugün bile geçerliliğini sürdüren Türk toplumunun evlilik kurumuna bakışını gözler önüne sermektedir.
Eserin tefrika halinde yazımı 1900'lerde gerçekleşirken ben 2022 yılının Ocak ayında bu eseri okuyorum.
Kadınların gözünden aşk, sevgi, saygı..
Toplumun evlilik kurumuna bakışı ve yalnızca kadin üzerine yüklenilen sorumluluklar..
Aile içi psikolojik şiddet..
Aldatma, aldatılma..
Kadının ekonomik özgürlüğünün hayati derecedeki önemi..
Kadin ve erkeğin evlilikteki rolleri..
Erkeğin her ne yapmış olursa olsun yaptıklarının hak olarak görülmesi..
.
.
Bu ve benzeri konularda yüzlerce yıl geçmiş olmasına rağmen hala toplumun bazı(çoğunlukta) kesimlerinde hiçbir şeyin değişmediği, bir adım ileri gidilememiş olması gerçeği bu eserde yüzüme tokat gibi çarptı. Ben bu eserde en çok Fehame'ye üzüldüm. Keşke elimi uzatıp çekip alabilseydim onu o hayattan.
