Enrico adlı üçüncü sınıfa giden bir çocuğun bir yıl içerisinde okulda yaşadıklarını anlattığı günlük tarzı bir roman.O kadar etkilendim ki uzun süre tesiri altında kalacağım.Daha önceden okumamış olmanın üzüntüsünü yaşadım.Enrico'nun arkadaşlarının hayatlarına da değiniyor her çocuğun farklı bir hikayesi var.Bazılarının ailesi zengin bazılarının fakir ve bu imkanlarının doğrultusunda şekillenen yaşamları tüm çıplaklığıyla ele alınmış.Okurken kendi yaşamınıza dair izler de bulabiliyorsunuz.Çesitli duygu durumlarına giriyorsunuz kitabı okurken acıma,merhamet,mutluluk gibi. Çocuklara değerler eğitiminin aktarılmasının nasıl olması gerektiğine de yer veriyor.Kitapta en sevdiğim kısım bir gün öğretmenleri hasta olduğu için gelemiyor onun yerine görme engelliler okulundan bir öğretmen geliyor.Çocuklar da görme engelliler ile ilgili merak ettiklerini soruyor öğretmenlerine.Öğretmenin verdiği cevaplar hem görme engelliler için farkındalık yaratıyor hem de insanın kalbine tesir ediyor.Görme engelli bir öğrencisinin öğretmenine"Hiç olmazsa bir an olsun annemin yüzünü tekrar görmek isterdim.Çünkü nasıldı hatırlayamıyorum! sözlerini sarf ettiği cümleleri okuduktan sonra duygu seline kapıldığımdan gözyaşlarımın sayfayı ıslattığını bile fark etmemişim.Şiddetle tavsiye ediyorum.Mutlaka okuyun.
