Olur ya,bazıları ansızın ve nedensizce düşüncelere kapılıp gider,bu düşüncelere o kadar çok dolarlar ki kendi mekanlarının ve zamanlarının farkında olmaz,neyi düşündüklerini bilemezler! Daha sonra da dış dünyalarına yeniden aşina olmaya çalışırlar. İşte o,ölümün sesidir.