Sartre burada antik Stoacı düşünceyi diriltir: Başıma gelecekleri ben seçmemiş olabilirim ancak ruhsal açıdan, ona nasıl bir anlam vereceğime karar verebilirim. Sartre, tutkumuzu kaybetmememiz, hatta başımıza gelenle ve başımıza gelen karşısında başarabileceklerimizle coşkulu bir bağ kurmamız, uğraşmamız; özgürlüğün gaddarca zor olmasından daha azını beklemememiz gerektiğini düşünüyordu.