Türkiye’nin Maarif Davası adlı kitapta Nurettin Topçu; beklenen gençliğin, millet maarifinin ne olduğunu, maarif davasını eğitimin nasıl gelişeceğini okurlarına anlatmaya çalışmıştır. Nurettin Topçu’nun eski eğitim sistemi ile yeni eğitim sistemini kıyasladığı görülmektedir. Şöyle ki eserinde de bahsettiği gibi medreselerin kaldırılması olayının yanlış olduğu onun yerini almaya çalışan mekteplerin bunu başaramadığını savunmuştur. Bir bakıma bu görüş doğrudur. Eğitim sisteminin öğretmekten daha çok ezberletmeye yönelik olması Nurettin Topçu’nun medreselere verdiği değeri onaylatmaktadır.
1950-60 yılları arasında yazmış olduğu makalelerden derlenen bu eseri eğitim sistemindeki yanlışları, hataları (öğrencilerin, öğretmenlerin, eğitimcilerin) tespit edilip çözümleri sunulduğu halde sonuçları değişmemiştir.
Eskiden hem eğitime hem de eğitim verene verilen saygı ve hürmet günümüzde yok denecek kadar azdır. Yazar bu sorunun kendi bilincimizi yaşamamamızdan kaynaklı olduğunu savunmuş ve ülkemize ait milli bir mektebin olması gerektiğini dile getirmiştir.
Kişinin kendi benliğini yaşatması yozlaşmayı engelleyecek en önemli faktördür. Şöyle ki kişinin gelişiminde önemli olan eğitim yozlaştığı zaman kişinin de yozlaştığı görülmektedir. Refaha ermenin temel taşı kişinin benliğini unutmayıp yaşatmasıdır şeklinde de yazarın görüşü savunulabilir.
Eğitim alanında yetkili kişilerin bu değerli eseri ve bu gibi değerli eserleri dikkate almasını okuyup anlayıp yaşatmaları gerektiğini düşünmekte ve önermekteyim.
