Sevdenur
@Sevdenurknd
Gülün dikeni değil!
Dikenin gülü var…
1 Haziran
218 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Yazdıklarımı; o, bu, şu, değil.
Yalnızca sen anla…!
Onun sevgisini kıskanıyordu, sevgisini hissetmeyi artık umut etmese de. Ondan haber almak istiyordu, ona ulaşmanın hiçbir imkânı olmadığı halde. Onunla mutlu olabileceğine inanıyordu, artık bir araya gelmeleri imkânsız göründüğü halde...
Sayfa 314
Eline kitap alınca zamanı unuturdu…
Sayfa 12
Okur Takip Önerileri
Kaçtığım bütün savaşların yaralarını taşıyorum…
Fernando Pessoa
Ah Milena. Sen benim içimde çevirdiğim bıçaksın…
Bir kitap okudu
96 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
“Çok sevdiğin ama geri döndüremeyeceğin kişiler, her hatırladığında seni tekrar tekrar terkeder.”
Lev Tolstoy
Çünkü iyi bir hafıza, en büyük cehennemdir…
Sen kötülüğü yok etmek istiyorsun, ama o senin içinde büyüyor. İnsan öldürmek kolay, ama kan ruhuna da sıçrar. İnsan öldürenin ruhu kanar. Kötü bir insan öldürünce kötülüğü de yok ettiğini sanırsın, sonra bir bakarsın ki yok ettiğini sandığın kötülükten daha beteri senin içinde büyüyor.
Sayfa 51
İnsanlar sadece kendi hayatları için kaygılandıkları, kendilerini kolladıkları için yaşar sanırdım, oysa onları yaşatan tek şey sevgiymiş. Seven insan Tanrı'nın, Tanrı da onun içindedir, çünkü Tanrı sevgidir.
Sayfa 27
"Kendine gel Rabbin seni terk etmedi."
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Bir kitap okudu
192 syf.
·
Puan vermedi
"Say ki öldün; Yalvardın, yakardın, sana bir gün daha verildi. Bugünü o gün bil, öyle yaşa..."
İmam Gazali
Bir intihar olayı okuyunca, insana buz gibi ter döktüren şey, pencerenin demirlerinde asılı duran narin ceset değil, intihardan hemen önce o kalpte olup biten şeydir…
Gerçekten sevdiğim pek az insan var; hele saygı duyduğum daha az insan var. Dünyayı tanıdıkça hoşnutsuzluğum daha da artıyor; her geçen gün insan karakterinin tutarsızlığına ve akıllı, duygulu görünenlere bile güvenilmeyeceğine olan inancım güçleniyor.
Sayfa 141
“Kütüphane ikinci evim gibiydi. Hatta kütüphane benim gerçek evim gibiydi belki de.”
Haruki Murakami