Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Şeyda
Şeyda
@Seydaolcen
Öğretmen
Lisans
427 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Merhaba kitapseverler, Oğuz Atay sevenler;
Oğuz Atay’ı ilk olarak Tutunamayanlar kitabıyla tanıdım ancak çoğumuzun yaşadığı sıkıntıyı ben de yaşadım ve birkaç defa yarım bıraktım.
Sonrasında başka kitaplarıyla başlamanın daha iyi olacağını düşünerek Oyunlarla Yaşayanlara başladım. Tanışmamızı kolaylaştıran, kitabın bu olduğunu düşünüyorum.
Eser tiyatral bi şekilde kaleme alınıyor esas karakter Coşkun Ermiş; emekli tarih öğretmeni.
Hayatın zorluklarından aşılması gereken ancak aşılması üzerine hiçbir çaba sarf edilmeyen durumlar üzerine yoğunlaşıyor.
Coşkun Ermiş; kısmen anlaşılmama korkusuna ayrıca yalnızlık ekleniyor. Çevresi sürekli eksikliklerini göz önüne alarak yargılıyor. Kötü yaşarım korkusuyla aslında yaşayamıyor.
“Ben de büyük meseleler yüzünden harcamış olmak isterdim hayatımı. Küçük dertler yüzünden yıpranıp gitmek istemezdim.
“Hayat oyunlarını gereğinden fazla ciddiye alan merhum, ölümü de aynı ciddiyetle karşıladı.”
Oğuz Atay ile henüz tanışmadıysanız bu eserle tanışabilirsiniz. Lütfen okuyun ve okutun. Keyifli okumalar, güzel günler.
Merhaba, gördüğünüz üzere kitabın yazarı bulunmamakta dönemin İspanyol toplumunun yaşadıklarını açık açık ifade ettiğinden ötürü hayatına son verilmemesi adına anonim olarak yayınlanan bu ilgi çekici kitaptan bahsetmek istiyorum.
Lazarillo çocuk yaşta babasını kaybeder ardından annesinin cezalandırılması üzerine tek başına hayatta kalmaya çalışır. Çok sayıda farklı insanların yanında çalışmaya başlar. Ancak Efendilerinin ortak sorunu cimri ve fakir olmaları.
Lazarillo açlıkla başa çıkmaya çalışır, yanında çalıştığı insanların öncekinden daha da kötü olduğunu düşünmeye başlar. Tabii kısmen yanıldığını anladığı biri olacak.
Sonrasında kendi işini kurduğu bir zamana geçiş yaptığını görüyoruz. İşini severek mi yoksa mecbur kaldığı için mi yaptığını okuyunca göreceğiz.
Severek okudum, keşke beraber yemek yiyip şarap içebilseydik.
Sevgili Lazarillo Tanrı seni korusun.
O kadar etkilendiğim satırlar var ki birini alıntı eklesem diğerlerinin hatrı kalacak. Çok çok beğendim yazarın üslubu olsun, yerinde söylenmiş sözler olsun oldukça başarılı buldum.
"Mülkiyet var olduğu ve diğer her şeyin standardı para olduğu sürece bir ulusun adilce ya da refah içinde yönetileceğine inanmıyorum."
Nasıl güzel özetlemiş ülkelerin genel durumunu standartimiz para olduğu sürece yerimizde saymaya, adaletli olmamaya devam edeceğiz.
"Yapabileceğim tek şey, başkalarının deliligini tedavi etmek için çabalarken kendini delirtmemek"
"Zengin olmaktansa zengin insanları yönetmeyi tercih ederim. Çünkü herkes keder içinde inlerken kendisi zengin ve keyifli olan biri kral değil, ancak zindan bekçisidir."
"Halkın zengin ya da özgür olması kralın aleyhinedir. Çünkü zengin ve özgür olanların, zorbalığa ve haksızlığa tahammülü olmaz. "
En çok etkilendiğim alıntı olarak şunu eklemek istiyorum;
"Halkın yoksulluğu, kralın menfaatinedir."
