Bir köşede yorgunluktan yılıp ölüme terk edilen yılkı atları gibiydi. Altmış yıl çalışmıştı, madem yer işgal etmekten ve insanları rahatsız etmekten başka bir işe yaradığı yoktu, artık göçüp gidebilirdi. 
Çocukları da öyle büyük bir Üzüntü içinde değillerdi. Toprak onlara böyle şeyleri kanıksamayı öğretmişti; İhtiyara alacağı için kızmayacak kadar yakınlarda toprağa.