Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Sinem

Sinem
@Sinmkaya
Zarf başka mazruf başka.
İnsanın kalbindeki gerçek aşk,dörtnala giden bir at gibiymiş.Ne dizginden anlarmış ne de bir söz dinlermiş.
Reklam
"Ben sana kırmızı kiremitli bir çatı Begonviller ve bir mavi kapı Ve illa amansız bir avlu getirsem. Dünya soğur, akşam serinlerken, Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok. Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim, Ve işte en gümüş cümlem: İçimi açtım sana. İçini açmak için."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Reklam
Sen gülünce kalbime bir tef tutuşturuyorlar çiçekler yetiştirdim üstelik sana yetiştim böyle muhteşem şeyler yalnızca kitaplarda olmuyor gülüşünü görmek ve seni sevmek yetiyor…
Güzel hikâye. Sanırım bazen şartları daraltmak, yapacaklarımızın sınırını arttırıyor.
At vuruldu; içim paramparça Rüveyda Gölgelerin ardına sakladım kusurumu Sen orda kayıtsızca gülümsüyor gibisin Ben burda damla damla eriyip akıyorum Yine de, bırakamam yerlere gururumu İstenmediğim yeri usulca terk ederim.
Füsun kolonyayı dökerken Kemal'i sona saklamıştı. İnsan vedalarda da en sevdiğini sona saklar.
Aşkta her zaman bir delilik vardır. Ama delilikte de bir mantık vardır.Kim demişti bunu... Biri demişti işte.
Reklam
Zamanla iyileştim.Okumak işe yaradı.. Edebiyatın insan hayatını ve aklını kurtarabildiğine gönülden inanıyorum artık.
Bazen kalbin açılabilmesi için kırılması gerekir.
Hatırlamanın zorlaşması her şeyi unuttuğumuz anlamına gelmez.Travmatik olayın parçası olan kelimeler, görüntüler ve dürtüler içimizde taşıdığımız acılarımızın gizli dilini oluşturmak üzere yeniden ortaya çıkarlar.Hiçbir şey kaybolmaz. Parçalar sadece yön değiştirirler.
Dürtme içimdeki narı, üstümde beyaz gömlek var.
242 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.