Uzak durun, dokunmayın, yaklaşmayın bana. Sevmeyin de. Siz sevince sevgiden dahi tiksiniyorum. Kitaplarda yaşamalıyım… Neden şaşırdınız? Roman karakteri gibi bir şeyim zaten, insan değilim ki… Aranızda yok yerim, hiç olmadı, yanımda yok yeriniz, hiç olmadı. Şehirlerinize, ülkelerinize, ırkınıza, dünyanıza ait değilim. Yaşa’ma ait hissetmiyorum. Yalnız bırakın beni. Saçma kaygılarınız, beklentileriniz, korkularınız… Boğuluyorum. Aptallığınız benim başımı ağırtıyor. Daralıyorum… Hasta ediyorsunuz, öldürüyorsunuz beni! Katilsiniz hepiniz! İğrenç yaratıklar!