Bir kaç yıl önce okumuştum bu kitabı
Stefan zweig'in en beğendiğim kitabı olabilir
Yine kısa bir kitap. Bir çocuğun mahallesinde oturan bir adama aşık olmasından bahsediyor. Normalin ötesinde takıntılı bir şey denebilir çünkü çocuğun yaşadığı, duygu beslediği adamın sokakta yere attığı izmaritleri toplayıp evde o izmaritleri, adamın dokunduğu kapı mandallarını öpebilecek kadar saplantılı bir aşk denebilir. Çocuğun yaşadığını, birazda yazıldığı döneme bağlarsak günümüze göre normal olmasa da o zaman göre çokta şaşırılacak bir durum değildir. Kısacası kitapta R'ye göre her zaman gizem olarak kalacak bir kadının platonik aşkının ve yaşadığı travmatik olayları anlatıyor.
