Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

KahveliKitap

Dünyanın sonuna gelmiş, yalnızlık çukurunun derinliğini ölçen sadece ben miydim?
Reklam
"Kendi hayatımızın kahramanı olarak mı soluğumuz kesilecek yoksa içimizdeki kahramanı bulup çıkardığımız takdirde mi soluk alacağız?"
Kendini aramayan insanın ceset kutusundan ne farkı var değil mi?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Çiçekler gibidir insanlar kimi zaman mutlu ederken kimi zaman ağlatır.
Sayfa 231Kitabı okudu
Ah, ölüm Onun nesini sevdin ? Tutkulu bir öpüş gibi mi göründü sana, Bu yüzden mi ölmeyi seçtin ?
Sayfa 217Kitabı okudu
Reklam
Biz,bize verileni alır ve daha kötüsüne sahip olmadığımız için şükrederiz.
Sayfa 179Kitabı okudu
İnsanlar merhamet kavramının ne demek olduğunu kavramadığı sürece , sürekli acı vermeye devam ediyorlar. Babam gibi.
Sayfa 165Kitabı okudu
Kimse hayatta ölüme dokunduktan sonra asla eskisi gibi olamazmış.
Sayfa 165Kitabı okudu
Merhamet insanın tüm eylemleri için ne büyük bir sigortadır.
Reklam
Sana, senden olur her ne olursa Başın selamet bulur dilin durursa.
Âlem bir deniz, Sen bir gemi, Aklın yelkeni, Fikrin dümeni. Kurtar kendini! Göreyim seni...
Oh! Filozof Ten (Taine)’i ne kadar haklı buluyorum. Diyor ki: “İnsanlar yaratılış ve terbiye bakımından delidirler. Kazara öyle olsa da akıllı bulundukları zamanlar çok azdır.” Ne kadar doğru. Gerçekten insanlarda bir parça akıl ve düşünce olsaydı, sonsuz bir hayat aramak, hatta bu tembel ve başarısız varlığa bile dayanamayarak “eyvah zevkini”, “hayat kadehini”, yokluk sultanına takdim ederlerdi!
Geri13
59 öğeden 46 ile 59 arasındakiler gösteriliyor.