Füsun'un başlarda çok seyrek de olsa, bir an yoğunlaşan ifade dolu güçlü bakışlarından öfkesini, kararlılığını, ruhunda esen fırtınaları hisseder, bir an aklım karışır, onun karşısında sanki gerilerdim. Daha sonra televizyonda ortak mutlu hatıralarımıza işaret eden bir şey, mesela bizim gibi öpüşen bir çift belirdiğinde onunla göz göze gelmek isteyince, hiçbir taviz vermeden bakışlarını kaçırması, hatta bana yan dönmesi beni isyan ettirirdi.