Ortalama insan gözünün görme gücü, belli bir sınırın ötesinde incelip ufalmış olan kötülüğü göremez. Orada iyiliğin alanının başladığını sanır. Göz ne denli zayıfsa iyiliğin sahası da o denli büyük görünür. Halkın ve çocukların bitmez tükenmez neşesi bundandır; düşünürlerin asık suratlılığı ve ümitsizliği de.
Sartre, öğleden sonra üç en sevimsiz saattir diyor. İsmet Özel ise gecenin üçü için en uygun saattir demişti. Hayatın akışında saatin üç olmasının hiç bir önemi yok oysa. Çoğu zaman saatin üç olduğunun farkına bile varmaz insan.