Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Şeyda
Şeyda
@Sydsyrk
Acil Tıp Teknisyeni
Bursa
898 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İnsan bilinmeyenden korkan bir varlıktır. Peki ya ölüm gerçekten bilmediğimiz bir şey mi, yoksa unuttuğumuz bir şey mi?
Nasreddin Hoca’nın bir fıkrası var:
Hoca komşusundan kazan alır, işi bitince kazanın içine tencere koyup geri verir. Komşusu tencereyi sorar, Hoca:” Kazanınız hamileymiş bize doğurdu”,der. Komşusu memnuniyetle hem kazanı hem
Bu kitap beni çocukluğuma götürdü. O zamanlar evimiz 4.kattaydı, karşı komşumuzun, bedensel engelli bir oğlu vardı, konuşamıyordu, yazmaya çalışırdı, bazen babası onu sırtında taşıyarak dışarı çıkartırdı, tekerlekli sandalyeyle gezdirir sonra tekrar yukarı çıkartırdı. Bazen onlara oturmaya giderdik. Çoğunlukla bağırır, kendini anlatmaya çalışır, sinirlenir ve birşeyler fırlatırdı, onu anlayamazdım çocuğum ya bağırınca korkardım.
Yıllar sonra başka bir apartmanın zemin katına taşındılar. Oğullarına akülü tekerlekli sandalye aldılar ve yaşadığımız ilçede tek başına gezmeye başladı. Sonra para kazanmak isteği ile çerez satmaya başladı.
Ne zaman ki, topluma karıştı, anlaşıldı, birey olduğunu, birşeyler başardığını hissetti, tanındı, bilindi, sevildi işte o zaman benim çocukken korktuğum o halinden eser kalmadı. O benim Özgür abimdi.
Müziğini açar, sokak sokak gezer, insanlarla iletişim kurarken anlaşılmadıysa telefonunun mesaj kutusunu açar hemen yazar, sosyal medyada paylaşımlar yapar.
Sandalyesinin önünde de “Çerezci Özgür” yazar ve ilçemizde oturan herkes tarafından tanınır.
Kitaptada fiziksel engeli olan Melody’nin iç sesini okuyoruz. Hiçbir şey göründüğü gibi değildir sözünün iç yüzünü okuyoruz. Önyargılarımızla yüzleşiyoruz.
Bazı yargıların yıkılmaya, bazı engellerin aşılmaya, bazılarının anlaşılmaya ihtiyacı var… Dilerim bu kitap duyarlılığımızı ve farkındalığımızı arttırsın. Merak eden herkese kitabı öneriyorum.
Çocukluğumda çok severek okuduğum bir kitaptı Pollyanna. Yıllar yıllar sonra tekrar okumak istedim. İçim sıcacık oldu. Bir yandan okurken “Yeşilin Kızı Anne” kitabını anımsadım. Çok benzeyen iki karakter. Pollyanna başına gelen bir olaya çok üzülüyor ve o olayda babası mutlu olması gereken durumu ona gösteriyor, böylelikle babası ile adına “oyun” dedikleri mutluluk oyununu Pollyanna hayatına entegre ediyor. Yaşadığı olumsuzluklarda mutlu olacak nedenleri buluyor. Bu söylenmesi kolay uygulaması oldukça zor bir oyun. Pollyanna çevresinde karşılaştığı insanlara bu oyunu anlatıp, oynamalarını sağlıyor. Öyle ki birçok kalbi yumuşatıyor, dönüştürüyor. Pollyanna oyunu ile bizlere çok güzel ders veriyor. Onun iyi niyeti, inancı, temiz kalbi, şükrü, mutluluğu, sevgisi, teslimiyeti erdemlerimizi tekrar hatırlamamıza yardımcı oluyor.
Her yaşta insana hitap eden bu kitabı okumanızı ve okuduktan sonra oyunu unutmamak için arada göz atmanızı öneririm. Sevgilerimle.
Okur Takip Önerileri
2023’ün ilk kitabını, ilk distopik eserle okumuş oldum. Rus yazar Yevgeni Zamyatin’in 1920 yılında kaleme aldığı ve kendi ülkesinde 1988 yılında yayımlanan eseri “Biz”. 1984 ve Cesur Yeni Dünya kitaplarına ilham olma niteliği taşıyor. Yine son zamanlarda okuduğum Ayn Rand’ın distopik, bilimkurgu olarak geçen “Ego” isimli kitabı da “Biz” kitabını anımsattı. Karakter isimleri, olay örgüleri açısından epey benzerlikler var. Muhtemelen o da Zamyatin’den etkilenen yazarlar arasında.
Kitabın konusu saydam cam duvarlar arkasında yaşayan toplumun biz olarak yaşaması, kendinden, çevreden, dünyadan bihaber bırakılması, tek elden yönetilmesi, cinsel ihtiyaçlarını yönetimin belirlediği şekilde giderilmesi gibi ana konular işlenmiş.
Kitabı okurken başlarda çok zorlandım çünkü çok soyut geldi. Matematik terimleri üzerinden anlatılan birçok konu var. Fransız yönetmen Alain Bourret tarafından 2016 yılında sinemaya uyarlanan kısa film "The Glass Fortress"ı izledikten sonra biraz daha taşlar yerine oturdu. Merak edenlere tavsiye ederim.
1000kitap Bursa okuma grubumuzla Eylül için Ayn Rand’ın 990 sayfa olan “Hayatın Kaynağı” kitabını seçmiştik. Kitap fazla kalın olunca, bir ön hazırlık olarak “Ego” kitabını okuyayım dedim. Ayn Rand, distopik olan bu eserinde insanın kendi varlığının, benliğinin olmasının nasıl bir şey olabileceğini sorgulatıyor.
Kitapta kolektivizmi, yani bireyselliği reddederek, BİZ olmayı savunan sistemin eleştirisini yapıyor. Mutsuz olman yasak, sorgulaman yasak, düşünmen yasak, sevmen yasak, tercih etmen, seçim yapman, soru sorman yasak!
Herkes nasıl yaşıyorsa öyle yaşamak zorundasın, sistemlerin başında olanların dedikleri dışına çıkarsan ceza alırsın. Bilmek istemen suç! Farklı olman suç, herkes ile aynı olmak zorundasın!
Kitabı okurken böyle bir dünyada sorgulayan için, yaşamın ne derece zor olduğunu hissetmek içinizi acıtıyor. Bir yandan da diyorsunuz ki benim yaşadığım dünya nasıl? İnsan varolduğundan beri gerçekten özgür olabilmiş midir? Varlığını tam manasıyla yaşayabilmiş midir? Bana göre dünya varlığımızın tam potansiyelini yaşayabileceğimiz bir yer değil. Bu yüzden ölümlüyüz. Ve burası yalnızca geçiş güzergahımız..
Kitabı çok beğendim. Merak edenlere tavsiye ediyorum. Ve dev yapıtına geri dönüyorum. Ayn Rand başka neler düşündürtecek bakalım?
Parayla ilgili algılarımızın iyice şaştığı şu zamanlarda “para ile ilişkimizin farkına varmak” kendimize yapacağımız en güzel yatırımlardan biri olacaktır.
Para sizin için ne anlam ifade ediyor?
Para ve paha arasındaki farklar neler?
Ailenizin para ilişkisi ile kendinizin para ilişkisi arasındaki benzerlikler ve farklılıklar neler?
Alışverişte sizi yönlendiren kendi seçimleriniz mi yoksa sistemin sizi yönlendirmesi mi?
Para mı sizi yönetiyor siz mi parayı yönetiyorsunuz, ipler kimin elinde?
Para mı başarı getirir yoksa tam tersi mi?
Gerçekten sevdiğiniz işi yapsanız, yeteneklerinizi fark etseniz, para ile ilişkiniz nasıl olurdu?
Bu ve benzer sorulara kitapta çok güzel yanıtlar alabilirsiniz. Yazarın kendi yaşamından verdiği örnekler ve danışmanlarının hayat hikayeleri kendi gerçeğinizi açığa çıkartmanızı kolaylaştırabilir.
Kitabı okurken yanınızda kağıt ve kalem bulundurmanızı öneririm. Sorulan sorulara vereceğiniz gerçek cevaplar aydınlanmanızı sağlayacaktır. Merak eden herkese özenle okumalarını tavsiye ediyorum.
“Parayla olan ilişkisi insana ya özgürlüğünü verir ya da özgürlüğünü elinden alır.” (s.39)
“Parayı nasıl kazandığın ve kazanırken hangi duygulara odaklandığın onunla ilişkini belirler.” (s.152)
“Hayallerin senin kalbinden akar, kalp akışta olduğunda zihin ona uyar.” (s.194)
Fransız eğitimci ve pedagog olan Jules Payot’un, başyapıtı olarak gördüğü “İrade Terbiyesi” kitabı 1893 yılında basılmış. Son zamanlarda ses getiren kitap için, yazıldığı dönemin çok eski olduğu, yazılanların günümüzde önemini yitirdiği gibi eleştiriler mevcut. Kitap basıldığı dönemde de çok fazla eleştiri almış bunun üzerine yazar 2.baskıya ayrı
Kitap, ana karakter Moscarda’nın bir gün aynada kendisine bakarken, karısının ona burnunun ne yana doğru çarpık olduğuna mı baktığını söylemesi üzerine yaşadığı şok etkisiyle başlıyor.
28 yaşına kadar fark etmediği burnunun çarpıklığı kendi varoluşuyla ilgili ciddi sorgulamalara hatta çevresi tarafından delirmiş gözüyle bakılmasına kadar gidiyor.
Başkalarının onu nasıl gördüğünü ve kaç farklı kendi olduğunu merak ediyor. Kitap;
Başkalarının gerçekliğinde ben kimim ?
Bana nasıl bir tanım yüklüyorlar ?
Kendim olduğunu sandığım şeylerin ne kadarı kendimim ?
Olduğumu sandığım şey başkalarına göre kim ?
Herkesin gerçeği kendi gerçeğiyse kendi gerçeğim gerçekte ne ?
Benzerinde sorgulamalarla ilerlerken okuyanın dünyasında da sorgulamaların kapısını aralıyor.
Başkalarının kusurlarının kolayca ayrımına varmamıza karşın, kendi kusurlarımızın bilincine varmadığımız gerçeğini, burnunun çarpık olduğunu karısından duyması sonucu fark ediyor.
“Benim içimde, benim için bir gerçekliğim var: kendime verdiğim gerçeklik; sizin içinizde de sizin için bir gerçekliğiniz var: kendinize verdiğiniz gerçeklik; bunlar hiçbir zaman birbirinin aynı olamazlar, ne sizin için, ne de benim için.” (s.48)
Kitabı ben çok beğendim. Edebiyat, roman türünde geçmesine rağmen okurken ilk hissedilen felsefede varoluşçuluk türü oluyor. Bana kalırsa çoğu kitap ve yazar varoluşa ayna tutuyor. Kitaplar, şu dünyaya kişi öldükten sonra kalan en büyük varol(m)uş gerçeği.️
Merak edenlere tavsiye ediyorum. Sevgiyle.
Savaşçı’yı ilk kez yaklaşık 6 yıl önce okumaya başlamıştım. Çok az okuduktan sonra sıkıcı bulup bırakmıştım.
Seneler sonra tekrar elime aldığımda bir hazine tuttuğumu hissettim. Felsefi çok fazla terim ve örnekler olması beni iyice içine çekti. Felsefe okuyor olmam bir yandan merağımı arttırdı. Bu kitaba yeniden şans verdiğim için çok mutlu
Bollywood filmlerini sever misiniz? Bu kitabın Bombay’i anlattığını öğrenince bir de 842 sayfa olunca aklıma hint filmleri gelmişti. Kitap otobiyografik olarak geçiyor. Yazarın kendi hayat hikayesinin romanlaştırılmış hali. Bu yönüyle oldukça etkileyici.
Yazar bir silahlı soygun suçundan dolayı on dokuz yıl hapse mahkum edilmiş ve hapisten kaçıp
Alman felsefeci olan Wilhelm Schmid’in, bir oturuşta okunabilecek, belli başlı konulara felsefi ve kendi bakış açılarıyla yazdığı
“Kendiyle Dost Olmak” kitabından sonra okuduğum 2. kitabı.
Dokunmaya daha önce bakmadığım açılardan bakmamı sağladı.
Mesela teknolojinin gelişmesiyle artan dokunmatik telefonların, insanın dokunma ihtiyacını
İtiraf ediyorum.. Büyümeyi hiç istemedim.
Hep çocuk kalmaktı hayalim.
Çocukluk her şeyden oyun kurup mutlu olmaktı,büyükleri güldürmekti çünkü onlar pek az gülerdi.
Çocuk neşeydi,büyükler ise çok ciddi.
Çocuk hareketli,yerinde duramazdı.
Büyüklerin sorumlulukları olduğu için çok yorgunlardı.
Sorumluluk zor ve ağırdı.
Çocuk olmak sınırsızca
Aşk, bir dengesizlik işi mi gerçekten?
Aşk için kim bilir neler yazıldı,çizildi,söylendi bugüne kadar.
“Sevmek için kaç kişiye ihtiyaç vardır? Onan ve Narkissos’a göre tek kişi yeterlidir.Aristophanes için tek kişiye dönüşecek iki kişiye ihtiyaç vardır.Kierkegaard’ya göre bir başkasını üçüncüde severiz, yani Lacan gibi o da üç kişiye gerek olduğunu söyler. Ama rekor, altı kişi gerektiğini söyleyen Freud’dadır: iki partner ve onların ebeveynleri.”
Bu kitap aşk hakkındaki dünya çapında en kapsamlı psikanalitik incelemelerden biriymiş.Aşk gibi karmaşık olan yapıyı her açıdan ele alıp yorum yapılması, Lacan’ın Platon’un Şölen kitabını incelemesi,beyin yakan terimler,söylemler,düşünceler..
“Lacan’ın partnerimizin bilinçdışını sevmemiz gerektiğini ima ettiği düşünülebilir(Her sevgi iki bilinçdışı bilgi arasındaki belli bir ilişkiyi temel alır,ama pek az insan diğerinin bilinçdışına dair bir şeyler bilmek ister.)”
Bilinçaltı derya denizken aşk ile birlikte nasıl bir hâl aldığına dair merak ettikleriniz varsa bu kitap tam size göre!
Yalnız yavaşça ve sindirerek okumakta fayda var. Hatta aradan zaman geçtikten sonra tekrar tekrar okunabilir, kaynak kitap olarak elinizin altında tutabilirsiniz.Bilirsiniz zaman geçtikçe düşünceler değişir,bugün okuyup geçtiğiniz yarın okuduğunuzda içerlerde bir ışık yakabilir.Ve hayatınızdaki en büyük uyanışı yaşamanıza sebep olabilir.
Merak edenlere tavsiyemdir. Sevgiler.
Sevgi neydi?
Kimine göre emek, kimine göre bir çiçek, kimine göre sarılmak, kimine göre güzel bir söz…
Yazar, insanların sevgi dillerinin birbirinden farklı olduğunu söylüyor.
“Sevginizi İngilizce ne kadar anlatsanız da, eşiniz sadece Çince biliyorsa, birbirinize sevginizi asla anlatamayabilirsiniz” diyor ve ekliyor:
“Eğer sevgi iletişiminde
#şeydadandır #okudumbitti
“Ben gizli bir hazine idim, bilinmeyi istedim ve kâinatı yarattım.”
Bilinmeyene duyduğumuz bilme arzusunun yaradılışımızdan geldiğini düşünmüş müydünüz?
Bilmek, meraktan ileri gelir, merak soru doğurur, soru cevap aratır, aramakla bulunmaz lâkin bulanlar arayanlardır.
Alice Miller bu kitabında çocukluğun bilinmeyen yönlerine ışık tutuyor. Her yetişkin önce çocuktu. Çevrenizde yetişkin görünümlü çocuklar görürsünüz. Sağlıklı bir çocukluk geçiremeyen bireyler olgunlaşamadan büyürler. Büyüdüklerinin farkında olmadan. Yetişkin birey olmanın sorumluluklarını almadan, al(a)madan. Anne-babasından ayrış(a)madan.
Hayatları boyunca ilişkilerinde bir ebeveyn ararlar kendilerine. Onu ne olursa olsun sevecek(ebeveynin koşulsuz sevdiği inancı), hatalarını görmezden gelecek(ebeveyn ne yaparsa yapsın reddedemez inancı) onaylayacak, takdir edecek,(ebeveynin sevgisini bu şekilde almayı öğrenmesi) kırıp dökse de affetmeyi bekleyecek(ebeveynin hatalarını fark etmesine zaman tanımaması,üzerini örtmesi) ilişkiler..
Çocukluğumuzu bilmeden kendimizi bilemeyiz, kendimizi bilmeden de Rabbimizi… Bilmek sorumluluk yükler bilene. Bilinmeyi isteyenin bir bildiği var demek. Merak eden herkese kitabı okumalarını öneririm..
