Antonio Tabucchi, Requiem'i Portekizce saudade'nin, yani tanımlanması olanaksız bir özlemin, asla gerçekleşmeyecek bir geleceğin özleminin diliyle yazmış.
Her şey ıssız bir Lizbon'da geçiyor: sakinlerinin boşalttığı bir kent, belirsiz, belki de olanaksız bir beklentinin boşluğu.
"Requiem sessizlik, bellek, özlem, acı ve geçmiş üzerine bir kitap. Requiem Pessoa'ya sevgi dolu bir veda, yüce bir saygı ifadesi olarak da okunabilir.
Tabucchi, Requiem'le kitaptan kitaba ördüğü düşsel ağa yeni bir labirent eklemiştir.
Requiem, Antonio Tabucchi'den okuduğum üçüncü eseri oldu. Okuma sayısı düşük kalan eserlerden, kesinlikle okunmasını öneririm.
