Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
BirZenDurumu
BirZenDurumu
@Tenzz
"İnsanı ısıran ve sokan kitaplar okumalıyız, okuduğumuz kitap bir yumruk indirerek bizi uyandırmıyorsa ne işe yarar ki"
Franz Kafka
Dünyada bir yer
83 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sokakta yürüyorsunuz..
Tanık olduğunuz konuşmaları düşünün..
İşte Barış Bıçakçı duyduğu konuşmaları dinlerken arada duraklamadığımız gibi yazmış duraklamadan. Saniyelik yaşananları.
Kitap sonunda hepsi birleşecek diye bekliyorsun. Boşuna..
Kitabın ana karakterini bulmayı bekliyorsun. O da boşuna..
Kişiler arasındaki olaylar arasındaki hızlı geçişleri zorluyor, sıkıyor insanı. Devamını merak ediyor, bulamıyorsun.. Tüm karakterlere ne oldu, konuşmanın devamı nedir? Bilmiyorsun..
Arada çok güzel cümleler var, Barış Bıçakçının kalemini çok severim ama bir bütün olarak yapmak istediğini ben sevemedim.
En çok hoşuma giden kitapta önceki okuduğum kitaplarındaki kahramanların olması ve bir de biz bunu hep yaşıyoruz zaten dediğimiz birşeyi kitapta bulmak.
Ne anlatmak istiyor neye varacak diye beklerken biten, anlardan oluşan tamam olmayan bir kitap benim için .
İlk defa Barış Bıçakçı yı okumaya bu kitapla başladıysanız, diğer kitapları ile bir şans daha verin derim..
İyi okumalar
Kimi insan okuyucudur, kimi koleksiyoncu..
Kimi okur verir, kimi 2.el de okumaz illa kütüphanesinde olsun ister ve kitabı alır, vermez kimseye de..
Kimi altını çize çize, yanına notlar ala ala okur Brauer gibi, kimi kağıtlara hatırlatmalar yazar atar Delgado gibi..
Kimisi alfabetik sıraya göre, kimi yayınevine göre, kimisi konusuna göre dizer kitaplarını.
Kimi Brauer gibi kavga eden yazarları bile yanyana koymaz, o kadar yaşar kitaplarla..
İncecik bir kitabın içinde Bi sürü kitap önerisi, bir sürü yazar adı var.
Kitaplara, okumaya kitap aşkına dair bir kitap.
Kitap severlerin- kitap okumak kadar kitapları almayı sevenlerin- anlayabileceği duyguları anlatan bu kitabı okumalısınız.
Siz de okurken keşke benim de Delgado gibi 18.000 kitabım olsaydı, keşke Brauer gibi 20.000 kitabım olsaydı diyeceksiniz belki de..
Çünkü her kitap severin hayatını değiştirmiştir kitaplar.
Siz de bir daha bir kaçı dışında okumayacağım kitapları neden saklıyorum sorusunun cevabını, Delgado 'nun dediği gibi inşa edilen bir kütüphane, yaratılan bir hayat demektir,yığılmış kitaplar toplamı değildir asla ile vereceksiniz benim gibi belki de.
Tüm bugüne kadar kitaplar hakkında düşündüğümüz sorulara bazı cevaplar için, İnşa edilmiş bir kütüphanenin bir hayatı nasıl etkilediğini mutlaka okuyun..
Zorba gibi dostu olmalı insanın..
Zorba gibi hayata tutunup, enerjisini, insanlığını, çalışkanlığını, eğlenmeyi bilmesini öğrenmeli.
Kitabı yer yer sıkılsam da özünde Zorbayı sevdiğim için çok sevdim iyiki okumuşum hatta geç kalmışım dedim. Çok fazla kilise, din, papaz nedense beni rahatsız etti,yer yer sıkıldığım kısımlarıdır.Kadına bakışı, kadınları genellemesini de sevmedim. Ama onun dışındaki herşey için okumaya değerdi. İlk defa okuduğum yazar ve kitap, mutlaka okunmalı dediğim kitapların arasına girdi..
Okur Takip Önerileri
Sabahattin Ali 'nin hayatını Osman Balcıgil in Yeşil Mürekkep kitabı ile okuduktan sonra, eşi ve kızına yazdığı mektupları okumanın tam zamanıydı..
Osman Balcıgil aslında kitabında çoğuna yer vermiş onu farkettim. Ama yine de önce Osmanlıca mektuplar ve karşısında Türkçesi nin, sonrasında yer yer Türkçe eşine yazdığı el yazısı. Ve kızına yazdığı Türkçe ama okuyamaz diye el yazı ile değil de düz tane tane yazması dikkatimi çekti.
Kızına, eşine ömrü boyunca hasret kalışı ve doyamadan hasret gidişi..
Canım Aliye Ruhum Filiz'i yine içim acıya acıya okudum. Yazdığı mektuplarda en çok bana bol bol yazın sayfa sayfa yazın demesi, hasretini dindirmek için her mektubunda milyonlarca kez gözünden, yüzünden, dudaklarından öperim demesi. O hasreti öyle hissettim ki..
Kitabın yarılarında İpek Sabahlık gibi roman olmaması beni hayal kırıklığına uğratsa da..
Yine iyki okudum dediğim bir Osman Balcıgil kitabıydı. Bilmediğim ama çok sevdiğim Sabahattin Ali nin hayatını okumak çok güzeldi.. Aziz Nesinle ortak dergi çıkarması, Nazım Hikmet ile muhabbeti, arasındaki 5 yaş farkı ( ki aynı dönem yazarı değillermiş gibi geliyordu hep), onca yıl yattığı hapishane yılları, yaşadıkları.. Beni en çok etkileyen de şuan yaşasa zenginlik içerisinde yaşayacak, her evde kitabı olan herkesin okuduğu sevdiği Sabahattin Ali'nin o zamanlar sevilme arzusu, her kitabını her yazısını kaleme aldığında maddi manevi çektikleri.. Ah be Sabahattin Ali diye diye, onunla konuşa konuşa, sonunu bile bile ama değişse diye diye okudum çaresizce.
Yine yapılacak en güzel inceleme ve yorumu sevgili Osman Balcıgil yapmış son sözde..
Yanlışlarından arınmayı, çağdaş uygarlık düzeyini yakalamayı hedefleyen ülkeler için Sabahattin Ali gibi evlatlar sahip olmak çok önemli ve değerlidir. Ülkemiz Malesef bu medeniyet düzeyini yakalamaya niyetli değil..
Genç yaşında doğruluktan ayrılmayan aydın yazar, aslında hepimize örnek olsa güzel günler güneşli günler göreceğiz dedirten çok güzel bir kitaptı.
Biyografi ve Sabahattin Ali seviyorsanız mutlaka okuyun. Tüm kitaplarının varoluşunu okumak, sonrasında tekrar Sabahattin Ali kitaplarını okumak ya da okuduklarınıza farklı bir pencereden bakmak için çok faydalı olacaktır.
Keşke hiç bitmeseydi..
Kendini geliştirmek için ne olduğunun önemi yoku,insan olmanın zenginlikle kazanılmadığını, sanatın bilginin güzelliğin, okuduklarını hayatına yansıtmanın, asıl güzelliği ayrıştırabildiğini Bi kez daha gösterdi bana.
Reneé Michel hiç dediğin gibi huysuz değilsin. Ana karakter Reneé Nice filozoflara, edebiyatçılara ve sinemacılara taş çıkaracak kadar tartışmaya açık olmayan bir kültür düzeyine sahip bir kapıcı. Kütüphaneden ödünç aldığı kitaplar, edindiği filmler ve kedisi Lev ile saklanan Reneé Michel..
2.karakter 13. Yaş gününde intihar etmeyi planlayan 12 yaşındaki zengin ailenin dahi kızı Paloma intihar edip, evi yakmayı planlarken, “Derin Düşünce” ve günlük hayatının kayda değer ayrıntılarını anlattığı “Dünyanın Hareket Günlüğü” adında iki günlük tutuyor. İkisi de birbirlerinden habersiz aynı duyguları yaşıyorlar aslında. İkisi de saklanıyorlar. Apartmandan birinin ölümü üzerine apartmana taşınan Kakuro Ozu ise kitabın 3.karakteri ve sosyal tüm sınıf ayrımlarını kaldırarak ikisini ve hatta üçünün ilişkisini başlatan..
Reneé yi hayal ettim, Paloma yı, Kakuro Ozu yu. Okuduğumun filmini izledim zihnimde.
İnanılmaz bir keyifle okudum. Elimden bırakmak istemedim.
Keşke hiç bitmeseydi dediğim, Bi daha okurum dediğim nadir hatta çok nadir kitaplardan.
Mutlaka okuyun..
Her ne kadar 90 dakikada Nietchze dese de 45 dk da bitecek bir kitap olduğunu belirterek başlamak isterim.
Hastalıklarından,eserlerinden,hayatından, ölümünden ve nasıl önemli bir şahsiyet olduğundan bahsediyor yazar.. Nietzche’nin eserlerini ne şartlar altında yazdığını anlıyor insan. Ve o hastalıklarla o kafa ile dönemin en dahisi olan insan sağlıklı olsa yaşasa neler yazardı diye düşünüyor. Belki de normal olmadığı için o kadar yazabiliyor. Dediği gibi öldürmeyen acı güçlendiriyor dedirtiyor.
Arkadaşı Paul Ree aracılığıyla yirmi bir yaşındaki Rus kızı Lou Salomé ile tanışmasını..İkisinin de ona aşık olmasından bahseder.Hatta internette Nietchze yazınca karşımıza çıkan ilk fotoğraf var ya. Bir at arabasına bağlı iki adam, arabanın içindeyse yirmi bir yaşında olan Lou Salome kırbacı ile oturmaktadır diyerek bu 3lü trajikomik aşk üçgeninden bahseder.
Nietzsche “Zerdüşt”ü hiçbir zaman sahip olmayacağını söylediği oğlu olarak tanıtır.Aşık olduğu Lou Salome nin Zerdüşt”ün annesi veya kız kardeşi olmaya laik bir insan olmadığına karar verir.
Çaresizlikle baba figürü aramasından ,tanışma fırsatı bulduğu Richard Wagner in babasıyla aynı yaşta ve şaşılası derecede benziyor olmasından ve aynı zamanda tasarımları kendi tasarımlarına bu denli uyan hiç kimseyi de tanımamasından bahsediyor.Ve benim içinde en çok dikkatimi çekenler bunlardı.
Size de aynı keyifle okumalar dilerim.
Başkan Roosevelt’in 11 Ocak 1944’te Kongreye sunduğu mesajda söylediği gibi, "zaruret içinde olan insanlar, özgür değildir.
Kapitalist sistemin yapısı öyledir ki, halkın çoğunluğu, daima "zaruret içinde" olmak durumundadır ve bunun için de özgür değildir. Bunların,ellerinden başka bir şeyleri yoktur. Dün kazandıklarını bugün yemek
Tek kelime ile yazmak istiyorum aslında. Sevmedim..
Ama 152 karakter zorunluluğu nedeniyle okuduğum bu gereksiz kitaplardan birini daha inceliyorum peki. Destek yayınlarından mı çıkıyor bu kitaplar diye düşünmedim değil. En son bazı yollar yalnız yürünür, ondan önce Ben Neyim kitabı.. Tamam kabul ediyorum bu yine onlara göre üzerine düşünülmüş, en azından aşk tesadüfleri sever tadında başlayıp sonrasında ergenlerin chatlaşmesini +30 da yaşayan iki insanı anlatan diğerlerine göre daha emek harcanmış kitaptı. Ama boşa vakit kaybıydı. Boşa nakit kaybıydı ve hiç birşey katmadı.
Yani sevmedim.
İçimi açsam nar, ama yerim dar..
Şarkılarını çok severim.. Enerjisini, kliplerini de ..Kalemini sevdim şimdi de. Bakış açısı, kelimele oyunları, türettikleri, hikayeleri, anıları, hayalleri, tahlilleri.. Bence şarkıları kadar eğlendirici bir ara kitap. İnsan çok şey öğreniyor bu kadından.. Okurken eğlendiğinizi sanıp öğretiyor. Ben sevdim.
Ben daha 18 im, ya hepsi ya da hiç biriyim
Sanma ki şu son 3 saatte hiç kimse yada birisiyim sözleri ile 2 cümlede geleceğimizi özetleyen bir şarkı sözünü yazan bence kötü kitap yazamazdı zaten :))
Erken Kaybedenler
Kitabı elime aldığımda sıradan bir kitap okuyacağımı düşünmüştüm Kitap okurken çok ağladığım olmuştu da, kahkahalar attığım ilk kitabımdır. 8 kısa hikaye var kitapta. Anneannemin son ölümü ve kimi sevsem çıkmazı benim en sevdiğim hikayeleri oldu kitapta. Gülmek için bence okuyun :))
Bazen Olmaz
Ağzında altın kaşıkla doğup, bilinçli ailelerin bilinçli eğitim bombardımanı ile donanımlalanan zaten hayata 10-0 önde başlayanların başarı hikayelerini kıskançlıktan filan değil zaten olması gereken olduğundan aksi o şartlarda mümkün olmadığından kıymetli bulmuyorum. Ama kitapta onlardan da çok güzel şeyler öğrendim. Örneğin Cem Boyner in anlattıklarının tamamını keyifle okudum.Ama sıfırdan başarıyı elde edenlerin hikayesi bence tam başarı. Ünlülerle röportaj yapıp kitap diye aldığım bu renkli dergiyi de sırf Hüsnü Özyeğin in yazısını okumak için aldığımı belirtmek isterim.
Küçük Kara Balık
Her an ölümle yüz yüze kalabilirim. Ama yaşayabildiğim sürece ölümü karşılamaya gitmem gerekmez. Bir gün ister istemez ölümle karşılaşacağım; bu önemli değil. Önemli olan benim yaşamamın veya ölümümün başkalarının yaşamını nasıl etkileyeceği ve Dünya o kadar büyükki her yerine dolaşamazsın diyen ay 'a olsun gidebildiğim kadar giderim.. diyen küçük kara balık.. Bir çocuk hikaye kitabı deyip geçmeyin. Irmağın sonunu merak eden balığın çocuklarımıza cesareti öğreten, karşılaştığı diğer hayvanlara verdiği cevaplarla düşündüren bu güzel hikayesi büyüklere de unuttuğu çocukluk özgüvenini hatırlatsın diye okunmalı.
Değersizlik
Her kitaptan mutlaka öğrenilir.. Bu kitabı çok yüksek beklenti ile okumaya başladım. İlk sayfalarda da gayet güzel gidiyordu. Ancak kitaplar hep en basit ifade ile giriş gelişme sonuç bölümlerinden oluşur ya.. İşte bu kitapta ben sonuç bulamadım. Okuduğum 400 sayfada anladığım herkesin değersizlik inancına sahip olduğu, her insanın değersizlik inanıncını bastırmak için farklı tepkiler verdiği, herşeyin temelinde değersizlik inancının var olduğu, değersizliğin bir duygu değil inanç olduğunu anladım. Peki ama sonuç? Doktora gittiniz teşhisi size belirledi.,ama nasıl iyileşeceğim diye soruyorsunuz ? Doktor da size diyorki Bi dahaki görüşmemizde söyleyeceğim. Tam da böyle bir kitap.. İlk 5 bölümü ve son bölümü okuyun yeterli.. Onu da değersizlik inancı nedir öğrenmek istiyorsanız okuyun derim. Kısacası benim daha önce bilmediğim tek şey değersizliğin inanç olduğuydu onu öğrenmiş oldum. Dedim ya her kitaptan öğrenilir :)
İyileştiren Sevgili
Gerçek sevgi bize güzellik, tazelik, dayanıklılık, özgürlük ve huzur getirir. Gerçek sevgi kendi içinde, yaşadığımıza dair derin bir sevinci barındırır. Sevgi ile birlikte bunları hissetmiyorsak o sevgi gerçek sevgi değildir.
Sevgimizin özünde saygı yatar.
Bir ağaç gibi sevgi de besledikçe büyür, yaşar. Ve biz onu nasıl büyütmeye devam edeceğimizi öğrenebiliriz. Önce kendimizi sevmeliyiz. Yetişkinler olarak bizler küçüklere nasıllarsa öyle güzel olduklarını ve başka biri olmalarına gerek olmadığını hatırlatmalıyız. Hayır demenin yanlış olmadığını, sabırla dinlemeyi, sevinçle beslenmeyi, farkındalıkla sevmeyi, yardım istemeyi, fark gözetmemeyi, değer bilmeyi, barışmayı, bilinci beslemeyi ve gerçek sevgiti beslemenin yollarını öğrenebiliriz.
Bu kısacık kitapta hepsini en kestirme ama en sade yolla öğretiyor. İyileştiren kitap koydum adını ️Bence okuyun
Değirmenler Vadisi
Umudunuzu yitirdiyseniz, çocukluğunuzu özlediyseniz veya yüzünüz gülsün istiyorsanız okuyun ️ Sadece çizimlerine bakmak bile aynı etkiyi sağlıyor..
Son Ada
Bir ülke ancak bu kadar iyi anlatılabilirdi.. Ve o ülkenin hangi ülke olduğunu ancak o ülkenin insanı anlayabilirdi.. Sinirlenerek, üzülerek, sonu güzel olsun lütfen diyerek okudum. Bazı kitaplar vardır iyi ki gerçek değil dersin, bazılarında keşke gerçek olmasa.. Keşkelerle okuyup, büyük kapıdan girişine hayran olduğum bir kitaptı. Herkes okumalı.
Bazı Yollar Yalnız Yürünür
Altını çizdiğim cümleleri yazdığım bir defterim var. Onların altına yorumlarımı yazarsam kitap yazmış mı oluyorum yani ben de diye düşünüyorum.. Velhasıl, kitap yolculuğunu yalnız yürümemiş yazar. Bildiğim alıntıları bir kitapta okurken kendimi kandırılmış gibi hissettiğim bir kitaptı..
