Aşk ıslanmaktı boran yağmurlarında şemsiyeni açmadan.
En deli kasırgalarla çarpışmaktı korkulara sığınmadan.
İnadına direnmekti ayrılığa,
Ve yüreğinin götürdüğü yere yürümekti sonu olmayacağını bile bile...
Aşk kor ateşlerde yanmaktı közlerine bir damla su dökmeden
“kül olacağını bile bile...”