Kitap yaklaşık 3 yıldır elimdeydi fakat okumamıştım. Okuma alışkanlığımı uzun süredir kaybettiğim için bir çok kitabı yarıda bırakmıştım. 1.5 yıl önce sevdiğim kadın oku diye önerdi yine okumadım. Sonra o kadın sevgilim, canım oldu yine önerdi yine okumadım. Ve sonunda bugün kitap bitti. Kaybettiğim okuma alışkanlığım bu kitaptan beni alı koyamadı. Çok akıcı ve sürükleyiciydi. Olayların işleyişi, akışı, konusu harika diyebilirim.
Afganistan’ın eski monarşik yönetimini yerle bir eden Sovyet Kuvvetleri ve sonrasında gelen şeriatçı Taliban’ın bir ülkeyi, bir halkı, milyonlarca insanı ve de en önemlisi çocukları mahvedişi ve katledişi beni en çok etkileyen kısımlar oldu. İnsanın vicdanın rahatlatmak için yaptıkları, türlü yalanların; ihanetlerin bedelini ödemek için katlandıkları ve sonundaki rahatlama kitabın ana konusuydu. Bunların yanında gerçek, sımsıkı bağlı dostluklar çok etkileyiciydi. Hasan kitaptaki en sevdiğim karakterdi. Dostluk için herşeye katlanan, herşeyi görmezden gelen zavallı Hasan. Ve Baba. Toplum hakkında aksi görüşleri, din adamlarına bakış açısı, gözü kara, cesur ve yardım sever bir insan olması beni kendine çekmişti. En sevdiğim karakterlerden ikincisiydi.