Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Tuba
Tuba
@Tubakymn
108 okur puanı
Eylül 2022 tarihinde katıldı
"Yapayanlış örülmüş bir hırka giymişim yıllardır, onunla ısınmaya çalışmışım gibi hissediyorum kendimi."
Kitabı beğenerek ve olayın içinde olduğumu hissederek okudum diyerek başlamak istiyorum. Tabii ki bunda her karakterin kendi dilinden düşüncelerinin aktarılması, hepsiyle ayrı ayrı empati yapmam büyük rol oynadı.
Kitapta aman aman diyeceğimiz büyük olaylar yok aslında bir ailenin trajedik diyebileceğimiz yaşam örgüsünü okuyoruz. Ama akıcı ve yine de merak duygusunu asgari düzeyde tutan bir kitaptı diyebilirim.
Bahsettiğim üzere anneleri hayatını kaybetmiş, babaları bakıma muhtaç olan, evli 3 erkek kardeşin ayrı ayrı hikayelerini okuyoruz. Hayatlarından pek de memnun olmayan düşünceler okudukça karamsar bir duygu da içimizi kaplamıyor değil.
Sonlara doğru da aileyi sarsan büyük bir sır açığa çıkıyor ve taşlar yerine oturuyor.
Konusunu beğenenlere tavsiye edebileceğim akıcı, çabucak bitirilebilecek, kişiyi biraz da kendi hayatı için sorgulamaya yönlendiren bir kitaptı.
"...Dibi görünmeyen kuyulara atılan taş nasıl çıkardığı sesle onların derinliğini gösterirse başkalarının elemi de bizim yüreklerimize düştüğü zaman çıkardığı sesle bize kendimizi, insanlığımızın derecesini öğretir.”
Çok duygulanarak okuduğum ve tek oturuşta bitirebilecek kadar sürükleyici olan bir kitaptı.
İnsanlara duyduklarımızdan, gördüklerimizden yola çıkarak çok fazla önyargılı yaklaşıp onları yanlış tanıyabiliyor ve onlar hakkında kendi görüşleri haricinde diğer insanlara bakarak direkt yargılayabiliyoruz, belki bu hayatımızda büyük etkiler yaratmıyor fakat bir insanının babasını böyle yanlış tanıması.. kitap bu yüzden çok derinden etkiledi beni. Belki de herkese kafamızda bir kılıf uydurmadan önce birkaç kelime de olsa onların da fikirlerini almalıyızdır artık.
Nerdeyse 100 yıl kadar önce (1928)basılan bir roman ve okurken kendinizi o zamanlarda hissedebiliyorsunuz. Dili çok ağır değildi bence anlaşılabilir olduğunu düşünüyorum.
Konusuna değinmeyeceğim galiba çünkü kitabın arkasında yazdığı gibi aslında. Olaylardan ziyade bende bıraktığı duygudan bahsetmek istedim.
Roman okuyuculara mutlaka tavsiye edebileceğim bir kitap oldu.
"..çünkü acıyı, hüznü hiç görmeyen, sevinci ve mutluluğu gördüğünü ileri süremez."
Yazarın farklı konular hakkındaki gazete yazılarının birleştirilmesinden oluşuyor kitap. Çoğunlukla soyut konular söz konusu. Yazarın anlatım biçimi ise şiirsel, imgelere dayalı ve anlaması zordu bence. Aşk, yalnızlık, zenginlik-fakirlik, insan, güzellik, keder gibi birçok konuya farklı bir bakış açısıyla yaklaşmış yazar. Cümleler üstünde durup düşünülmesi gereken anlamlar barındırıyordu. Fazlaca imge barındırdığından bazen sıkılsam ve akıcı olmadığını düşünsem de beğendiğim bir kitap oldu. Hatta okurken Montaigne'nin Denemeler'ini anımsattı diyebilirim fakat o kitapta bu kadar soyut düşünceler olmadığını hatırlıyorum.
Kitabın içeriğine ilgi duyanlara tavsiye ederim.
Okur Takip Önerileri
"Ölmüşlerin kavgasını neden yeni doğacak olanlar sürdürmek zorunda diye hayret ettim."
Kitap İlk 10-15 sayfadan sonra açılıyor ve başrolün ağzından yaşadıklarını okuyoruz. İnce ve tek oturuşta bitirilebilecek bir akıcılıkta.
Kabileler arası atalarından devam eden kan davasını bitirmek hem de sevdiği kız olan Ugna ile evlenmek isteyen Naass'ın evlendiği gün eşinin kaçırılmasıyla olaylar başlıyor.
Daha sonra yıllarca izlerini sürüyor, okyanusları aşıyor, yeni birçok kültür ve insanla tanışıyor, küçük kabileleri dışındaki hayatın bir nevi farkına varıyor diyebiliriz. Daha sonra da sevdiği kadını ve onu kaçıran şu anki eşini buluyor karşılaşmaları anlatılıyor.
Hızlıca bitirilebilecek ve konusunu merak edenlere önerebileceğim bir kitap oldu.
Kitap 5 farklı masaldan oluşuyor ve her masal da yaklaşık 10-15 sayfa uzunlukta. Yani okunması gayet kolay ve akıcıydı.
Masalları oldukça beğendim ve sadece çocukların masal okumasının bizi duygusal açıdan ne kadar eksik bıraktığını fark ettim.
Herkese okumasını tavsiye edebileceğim minicik, birçok ders alabileceğimiz noktaları barındıran bir kitaptı.
Öncelikte kitabı çok beğendiğimi söyleyerek başlamak isterim. Vermek istediği bilgileri okuyucuyu sıkmadan aktarması, kronolojik olarak olayların akılda kalıcı şekilde sanki o zamanda yaşıyormuşçasına bize yansıtılması çok hoşuma gitti.
Necip Fazıl'dan okuduğum 2.eser oldu bu kitap Aynadaki Yalan'dan sonra. Onun da roman olduğunu
"...Mutsuzluğun ilk patolojik belirtisi, köklü alışkanlıklarını terk etmek ya da abartmaktır."
2 yıl önce bir hocamın tavsiye ettiği ve kütüphanede karşıma çıkınca merak edip aldığım, Buket Uzuner'den okuduğum ilk kitap oldu.
Akıcı bir dille yazılmış kendisini sıkmadan okutabilen bir kitap.
Kitap ayrı ayrı 2 karakterin yaşamlarını
"Her günkü dünyamızın nimetleri, üstün insanlar müstesna, insan için bir kâğıt lezzetindedir ve fevkalâdeliklerini yitirmişlerdir gözümüzde. Eşya da öyle, evren de öyle."
Öncelikle kitabı içeriğini bilmeden yazarının kalemine güvenerek okumaya başladım ve tam da Ramazan'a yaklaştığımız bu günlere denk gelmesi manevi olarak çok iyi geldi bana.
Sezai Karakoç'un ramazanla, oruç tutmakla, Ramazan ayındaki o farklı atmosferle ilgili olarak dergilerde yazdığı yazıların birleştirilmiş halinden oluşuyor kitap.
Çok farklı pencerelerden, hiç düşünmediğim açılardan yaklaşmıştı Ramazan ayına bu yüzden yapılan ibadetin anlamını benimsemek adına okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Derin tarihten okuduğum ilk sayıydı ve dergi okumakta zorlandığımı düşünen bana bu fikrimi tekrardan sorgulattı.
Birçok farklı konudan ve sıkılmadan kendisini okutturabilecek kadar çok bilgi içeriyordu.
Bu dergiyi almama asıl sebep ise Taha Kılınç'ın yazdığı 'siyonist işgal' başlıklı bölümdü. İsrail'in kuruluşundan önceki bölgenin kültürel yapısı, İsrail'in kuruluşuna doğru yaşanan olaylar ve günümüze kadarki süreç kronolojik olarak çok öğretici bir şekilde yazılmıştı bence. Fakat çok fazla kişi isminin olması zorlandığım bir noktaydı.
Genel olarak beğendiğim ve farklı sayılarını da okumayı istediğim bir dergi oldu.
Derin Tarih dergisinin Kasım 2023 sayısı ile birlikte verilen bu kitap Taha Kılınç'ın gazete yazılarından oluşuyor.
Günümüz olaylarını ve geçmişi 50-60 sayfalık olsa dahi çok güzel anlattığını düşünüyorum. Ayriyeten fotoğraflar da olayların gözümüzde canlanması, eski-yeni karşılaştırmasının yapılabilmesi için çok yerinde olmuş bence.
İsrail'in kendi içinde örtbas etmeye çalıştığı anlaşmazlıkları- ayrışmaları, toprak sattılar iddialarını, yerleşimciler ve onların gerçekleştirdikleri terör eylemlerini öğretici bir şekilde aktarmıştı.
Kitapta da denildiği gibi bilen- bilmeyen herkesin lafa müdahil olduğu memlektimizde özellikle bu konu hakkında bilgilenmek için okunması gereken birçok yazıdan sadece biri..
"Çoğunluğun doğru demesi, benim bunu yanlış görmemi etkilemez."
Kitap Doğan Cüceloğlu ile Arif adında bir öğretmenin her hafta İstanbul'un farklı noktalarında, mekanlarında buluşup savaşçı olmak üzerine, savaşçının özellikleri üzerine konuştukları; çevrede gördükleri hakkında kısa yorumlarını içerdikleri diyaloglardan
"İlişkiler değişimin aracılarıdır ve en güçlü terapi insan sevgisidir."
Kitap 11 bölümden oluşuyor ve her bölümde psikiyatrist karşılaştığı ilgi çeken, nadir, travmatik vakaları okuyucuyla buluşturuyor.
Öncelikle kitabın birçok bilgiyi barındırdığını düşünüyorum ve yetişkin psikolojisiyle ilgili kitaplar okumama rağmen çocuklarla ilgili
Kitapta kanser hastası olan Hazel ile destek grubunda tanıştığı çocuk Augustus'un birbirlerinden hoşlanma süreçleri ve daha sonraları yaşadıkları olaylar anlatılıyor. Aslında ikisinin de hayatları oldukça zor. Ama birbirlerini bulduktan sonra daha çekilebilir hale geliyor yaşadıkları zorlu süreçler.
Kitap bence oldukça sade, olay ağırlıklı, çok da edebi kaygı olmadan yazılmış. Daha çok liseli kitleye hitap ettiğini düşünüyorum.
Anlamlandıramadığım şekilde kitabın başında karakterler neredeyse hiç konuşmadan birbirlerinden hoşlanıyorlar ve o kadar az diyalogları var ki.. Bu da hikayeyi içselleştirmeyi önlüyor bence.
Hazel'in sonu tamamlanmamış en sevdiği kitabı Augustus'a okuması için vermesiyle daha önceden çok fazla kez yazara ulaşmaya çalışıp başarısız olan karakterimizin hayalini gerçekleştirmesi, kitabın sonunda ne olduğunu öğrenmesi için Augustus yazarın asistanına ulaşıyor. Daha sonra da onların yazarın yanına gitmeye çalışmaları, yaşanılanlar anlatılıyor.
Kitabın sonunun çok duygusal bittiğini söylemeden geçemeyeceğim. Gözyaşlarınızı tutamayabilirsiniz.
Aslında çok daha güzel bir kitap çıkabilecek bir olayın basit ve sade anlatılması beklentilerimi karşılamamış olsa da karakterlerin zor hayatlarından almamız gereken derslerin olduğunu da düşünüyorum.
"Acı çekenler başkalarının acı çektiğini hissederler."
Kitapta dünyayı anlamlandıramamış, aitlik hissi olmayan, çevresindekilere kendi tabiriyle 'soytarılık' yaparak duygularını maskelemeye çalışan, bir nevi yaşamayı bilmeyen Yozo' nun hayat hikayesi anlatılıyor. Aslında yazarın hayatıymış kendisini karakter üzerinden anlatmış sönsözde okuyoruz bunu.
Hayat amacını bulamayınca nasıl ordan oraya savrulduğunu, teselliyi beynini maddelerle, alkolle uyuşturmaya çalışmakta bulduğunu onlar da olmayınca (olsa dahi) artık dayanamayıp birçok kez intihar etmeye kalkıştığını okuyoruz.
Karamsar, kasvetli bir havası var kitabın açıkçası çok beğendiğimi söyleyemeyeceğim. Olayların çok yüzeysel anlatılması ya da karakterin iç dünyasına bana göre az yer verilmesi kitabı çok içselleştirememe neden oldu. Yine de merak edenlere öneririm.
" Gözler göre göre, gönüller de alıştı."
Gündemimizde olan Filistin meselesi için dinlemekten okumaya geçtiğim ve bitirebildiğim ilk kitap oldu. Daha erkenden bu konu hakkında araştırma yapmadığım için suçlu hissetsem de benim gibi hissedenler için bir yerden başlayabilecekleri, meseleyi genel anlamda derinlemesine olmasa da
