Tuğçe Diricanlı
@Tugce_Diricanli
°Kitapları seviyorum
Raphael'in Kararlılığı
"Çanta nerede?" diye bağırdı içlerinden biri. "Çantayı sen mi buldun?"
Tek yapabildiğim "Hayır!" diye haykırmaktı. Sonradan, Gardo ve Sıçan bana, pes etmeye yaklaşıp yaklaşmadığımı sordular. Gerçek şu ki, hayır, yaklaşmadım. Kulağa deli saçması gibi geliyor ama bir yanım o çantayı bulmadığına emin gibiydi; diğer yanımsa pes etmemem için yalvarıyordu. José Angelico için yapıyordu bunu belki de... çünkü onun hakkında daha fazla şey biliyorduk artık. Ayak bileğimi tutan elin her an beni bırakabileceğini biliyordum. Hızla başımın üzerine düşebileceğimin, kırılmadık kemiğimin kalmayacağının farkındaydım. Bileğimi tutan el beni savurup duruyor, etrafımdaki her şey dönüyordu; kan vardı, ter vardı, kendi pisliğim vardı... ama "hayır"dan başka tek kelime etmiyordum. Ya bana inanacaklardı ya da her şey orada bitecekti benim için.
Sayfa 69Kitabı okuyor
Doğru anahtar ile bir kapıyı ardına dek açabilirsiniz. O kapıyı size başkasının açmasını beklerseniz daha çok beklersiniz.
Okur Takip Önerileri
Ve bir kere savaş meydanına adım attın mı, başına neler geleceğini bilemezsin.
Sayfa 182
Yalnız kurtlar birbirini yüz kilometre öteden tanır...
"Siz kendinize inanın, başkaları size inanacaktır."
~ Tacitus
Kendine güvenen bir kimse, bağımsızdır. Onun hakkında tahminlerde bulunamazsın, o kendi yolunda hareket edecektir.
~ Osho
Montsuzlar
"Kimse kimsenin düşünmesini engelleyemez, engellememeli zaten. Neyi nasıl düşüneceği hususunda yönlendirilebilir belki insan, ama düşünce engellenemez. Engellenebilir mi sizce?"
Şimdi ne yapıyorsunuz, ne ile meşgulsünüz? Bütün imkânlar buradadır. Muhakkak olan şey bu şimdiden ibaret. Şu an bizim midir? Boş muyuz? Şimdi başlayalım. Yarının şimdileri bu anın şimdisi kadar muhakkak değildir. Bu dünyada az çok bir şey yapmış olabilenlerin hepsi "şimdi"yi keşfetmiş insanlardır. Anın kıymetini bildiler, zaman denilen şeyin yalnız şimdiden ibaret olduğunu anladılar.