her şeyi anlayabilecek bir yerde duran birinin, her yerde olabilen biri olarak hiçbir yerde olduğu için, tepki halinde de olsa duygu denilen şey ile ilgisi olamazmış...
Belki de küçük tesadüfler ile, hafif bir hikaye olarak başlayacaktık. Sonra olaylar tırmanacaktı. Sade görünümlü biri olarak sokak aralarında belirecek ve gündelik teferruatlar arasında dolaşacaktım. Olaylar beni mecnuren kahraman rolüne itecekti.
Müstesna fikirlerimi kendime sakladım. Kimseyi ürkütmeden, sakin ve ağır yol almalıydım. Eğer kendisi için olanı isteyebilmek bu idi ise, birinci adımı halletmiştim. Sırada kendi başıma davranabilmek vardı.
Ayrıca ben yorulmayı sevmez, gerekliliğine inanmaz, inanan ve yorulanlar ile karşılaştığımda bunu belli etmez fakat bir yandan da onlarda eksik ya da fazla olanın ne olduğunu düşünürdüm.