UTKU BARAN İÇKALE

UTKU BARAN İÇKALE
@Utaka
Ögrenci
Tıp fakültesi
Diyarbakır
6 okur puanı
Temmuz 2021 tarihinde katıldı
İnsanlar kendi çalıştıklarıyla yaşamayı bıraktılar ve başkalarının emeğine muhtaç duruma geldiler.Eskiden insanlar Tanrı'nın kanunlarına göre yaşıyorlardı.Kendilerinin olanla yetiniyor,başkalarının ürettiklerine göz dikmiyorlardı.
Sayfa 102Kitabı okudu
Reklam
Herkes hayattan bir şey almak ister,fakat ona bir şey vermek istemez.
Kitlelerin dinsizliği,belki de halkın en tehlikeli hastalığıdır.Tanrıya inanmayan bir gönlün yoksulluğu,ruhen hiçliği seçmesidir.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Kahraman,halkı heyecanlandırır ve alevlendirir.Fakat onu milletinden aldığı ateş ve heyecanla yakar.
Her millet layık olduğu idareye ve yöneticilere sahip olur.
Reklam
Tarih,bazı milletlerin,bazı devletlerin korkunç sonlarını yazdığı gibi diğer bazı devletlerin ve milletlerin,gelişme ve ilerlemelerini yazmak için de parlak sayfalar açmaktadır.
Yeni toplumlar,kendileriyle birlikte yeni şarkılar getirir...Yeni nesillere artık eskimiş,gerçekten zamanı geçmiş yönetim tarzları zorla uygulanamaz.
Kaderine katlanmasını bil ve inançlı ol.İnanıyorum ben ve o kadar çok acı çekmiyorum şimdi...Bir görevim bir amacım olduğunu düşündüğümde,hayattan korkmuyorum.
Sayfa 109Kitabı okudu
İnanç,toplum hayatının anlamının öğrenilmesidir.O sayede insanın kendini yok etmeyip yaşadığı şeydir.İnanç,hayatın gücüdür.İnsan yaşıyorsa,bir şeylere de inaniyordur.Eğer ona bir şeylerin yaşamayı emrettiğine inanmazsa o zaman yaşayamaz.
Akla dayalı bilgi beni,hayatın şacma bir şey olduğunu kabule götürmüştü.Hayatım duraklamış ve ben onu yok etme isteğine kapılmıştım.İnsanlara bakıyordum,bütün insanlığa bakıyordum ve görüyordum ki,insanlar yaşıyorlardı ve hayatın anlamını bildiklerini iddia eddiyorlardı.Kendime bakıyordum ben hayatın anlamını anladığım sürece yaşıyordum.Öbür insanlara olduğu gibi, bana da hayatın anlamını ve yaşama imkanını inanç vermişti.
Reklam
Kimseden hiçbir şey beklemiyorum.Böylece hayal kırıklığına da uğramış olmuyorum.
Hayat da buydu işte;ıslak,sıcak,sonsuz bir kumdaki sevişme gibi...sonradan rüzgar ve dalgaların gelip izlerini kaldırdıkları bir sevişme.
"Kendi kökünden ve izinden,toprağından ve dilinden kopma.Onlar bu kötü ve naçar hayatımızda mutluluğumuzun pınarlarıdır."
Korku nedir sanki? Korku güç olmadan var olabilir mi? Korku gücün kız kardeşidir!Aynı şekilde bilmelisiniz ki etrafımız korku ve güçle sarılmış,çerçevelenmiştir.
İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman doğruyu görebilir.En temel şeyleri gözler göremez.
Reklam
Gerçi dünyadaki bütün işler değersiz,başkaları istiyor diye kendi tutkusunu,kendi gereksinimlerini dikkate almadan,para,onur ve başka şeyler uğruna kendini yiyip bitiren insan her zaman budalanın biridir.
Cezaevi de özgün bir dünyadır.Biliyorsun ki insan ne kadar güç şartlar altında yaşarsa yaşasın,şartlara göre bir hayat kurar.
Sayfa 123Kitabı okudu
Yok böcekçik,yok,korkma,ben onlardan değilim.Esirim ben,onların esiriyim.Halimi görmüyor musun?Onlar yaptı böcek onlar yaptı.O şeytanlar,o bozguncular yaptı.
Fesattan,kıskançlıktan,fitneden çok çektik delikanlı.Çok safız biz.Dostlarımıza dost ama düşmanlarımıza da dostuz biz.Çabuk kanıyoruz.
Sayfa 151Kitabı okudu
"Batı'ya elektrik yol Doğu'ya jandarma karakol"
Arada sırada Ahmet gölün sularında Gülbaharın gözüne gözükür ve Gülbahar kollarını açıp Ahmete yürür,"Ahmet,Ahmet!"diye bağırır.Sesi bütün dağlarda yankılanır."Ahmet,Ahmet! Sen benim yerimde olsan benim yaptığımı yapardın.Yeter artık gel Ahmet,Ahmet,Ahmet!"
Sayfa 119Kitabı okudu
Reklam
İnsanları,şu dağlardan,ovalardan kopup gelen kalabalığı düşünüyordu.Bunlar bir erkek ve bir kadının mutluluğu için buraya toplanmışlardı.Dışarıdan bakınca öyle görünüyordu.Ama bunun altında çok şey vardı.İnanılmaz bir öfke vardı.Yüz bin yılın baş kaldırma duygusu vardı.
Sayfa 106Kitabı okudu
"İnsanfiller,insankarıncalara tıpkısını yapıyorlar,onların içlerindeki umudu çürütüyorlar."
Sayfa 168Kitabı okudu
"Değer,yaşamak her şeye değer"dediler karıncalar".Ölüm umutsuzluktur,oysa ki en kötü yaşamda bile her gün umut güneş çiçeği gibi açar".