Vedat AKILLI
@Vakilli
Memur
Yüksek Lisans
Şanlıurfa
Şanlıurfa
358 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Evet, azizim bize bir pencere lazım…
Bizi, başka bir göze, başka bir kulağa, başka bir kalbe, başka bir akla ulaştıracak bir pencere lazım.
Görmediğimizi gösterecek,
duymadığımızı duyuracak,
hissetmediğimizi hissettirecek, akletmediğimizi düşündürecek
bir pencere lazım…
Bize bir pencere lazım…
Neyi kaybettiğimizi hatırlayabilmemiz için,
kaybettiklerimizi bulabilmemiz için, kaybolmuşluktan kurtulabilmemiz için bir pencere lazım.
Evet, azizim unutma kaybettiklerine ulaşmanın yolu gayb’olandadır.
Kaybolmuşluktan kurtulabilmenin yolu, gayb’olanı bilmekten geçecektir…
Bir pencere lazım bize…
Bizi kaybolduğumuz yerden, yalnızlığımızdan, ıssızlığımızdan, kimsesizliğimizden kurtaracak; büyük Yalnız’a dost kılacak, kimsesizlerin kimsesine,
bize şahdamarımızdan yakın olana yaklaştıracak bir pencere lazım...
Okur Takip Önerileri
Pencere diyorum azizim pencere…
Bize yol olacak bir pencere lazım…
Bize duvar olan mek(an)ı ve zam(an)ı “an”da buluşturarak bizi ins(an) kılacak, bizi diriltecek bir pencere lazım. Bizi yaşadığımız c(an) sıkıntısından kurtaracak, bizi an’ı mutlaka ulaştıracak, an’a bağlayacak, O’na bağlayacak bir pencere lazım...
Evet azizim!
Ölebilseydik olabilecektik belki ama ölebilmeyi göze alamadığımız için olamadık.
Ölebilmek; yaşarken ölü olmamak için, toprağın üstünde mezar olmaktan kurtulabilmek için, olmak için, yaşamda hayat bulmak için ölmek…
Ölmek için değil mi bütün hayatımız,
ölmek için yaşıyoruz madem ölmeden ölmek gerekecektir.
Ölmeden öldürmek gerekecektir.
Kendini ölümsüz sanan, ölümsüzlüğün kibrini yaşayan her yanımızı öldürerek ölümden kurtarmamız gerekecek...
Göğe Bakma Durağı" olmalı insanın,
Göğe bakma zamanı olmalı sonra...
Konuşabileceği, dertleşebileceği kuşları olmalı, Kimseye söyleyemediklerini söyleyebileceği bir gülü olmalı mesela,
Sonra bir ağacı olmalı mutlaka,
Yapraklarının arasında gögü izleyebileceği,
Gölgesinde ağlayabileceği,
İşte benim ağacım diyebileceği bir ağacı olmalı.
Göge bakma durağı olmalı insanın
Ama illa da göge bakma zamanı...
Kendini bulabileceği anı olmalı,
Sabahı olmalı, gecesi olmalı mesela...
Duası olmalı, yakarışı olmalı
Hiçliğini ifade edeceği,
Ey kimsesizlerin kimsesi,
Kimsesiz bırakma beni diyebileceği olmalı...
Çokça, Allah'ı olmalı...
Yalnızlık diyorum azizim, yalnızlık!
Yalnızlık gerek insana…
Yalnızlık en büyük sermayesidir insanın. Yalnızlık kalabalıkların gürültüsünden çekip almaktır kendini, kurtarmaktır yüreğini…
Yalnızlık bir tenhada kendinle söyleşebilmek, kendini dinleyebilmek, kendinle ağlayabilmektir...
Dön içine,
Gönlüne dön,
Dön yüreğine!
Fark et kendini...
Bir yol bul, bir yol ol, yolda ol...
Sırrı ara... Sırrın sırrını ara.
Ulaş Rabbin sendeki sırrına
Kalbine dön, evine dön,
Kabene yönel...
Arındır putlardan yüreğini,
Temizle kendini kirden ve pastan...
Uzaklaş uzaklaştıranlardan....
O'na yaklaş. O'nla ol. O'nla dol...
Cana yeterince yakınsanız,
Can sıkıntınız yok demektir.
Hiçbir şey yapmamak insan için sıkıntıların en trajik olanıdır...
İnsanın hayata tesir edememesi, ya da hayatın insan üzerindeki lakayt tavrı 'can sıkıntısı' dediğimiz durumu ortaya çıkarır.
Sahip olduğu her şeye 'görece' sahip olan, mutlak anlamda arzularını karşılayacak her şeyin sıkıntısını çeken biçare ınsanın, nihayetinde hissettiği en derin sıkıntı can sıkıntısıdır...
Yaşamınız can sıkıntılarının barinamayacagı ağırlık ve mukavemete sahipse hiçbir zaman onu yitirme tedirginligi yaşamazsınız...
Dışınızdaki dünya duruşu ve oturuşuyla size ve canınıza ne yakınsa, şu andan itibaren size sunulmuş zamanı en iyi şekilde ağırlıyorsunuz demektir.
(Hüseyin Akın;Deneme Yanılma)