Yıllar sonra onda bunu gördüm. Benimle baş edemeyince nefrete sığınmış. Kapkara bir is içinde. Bazı kalplerin nefrete ne kadar yatkın olduğunu gençken anlayamıyorsun.
Bazı durumlarda onu beklerken bildiğin şudur: gelirse mutlu olacaksındır, gelmezse huzurlu.
Filmlerin klişeleriyle hayatın klişeleri birbirlerine çok benzerler. Filmlerdekine inanmaz, ama hayattakilere inanırız. Bir tercih sorunudur bu, ama biz gerçeklik sorunu sanırız.
Okur Takip Önerileri
İstanbul'un kendisinden çok, ondan yapılan edebiyatı özlüyor gibiyim.
Deniz görmek bile değil, Boğaz görmek hayatı başkalaştırıyordu sanki.
Aşkın bizi çıkardığı yolculuklardan kim dönebilmiş ki sağlam olarak ve yara almadan.
Aşkta herkes "ne çok sevdiğiyle" ilgilenir, kendinin ya da karşıdakinin ne çok sevdiğiyle; oysa önemli olan ve ilişkiyi asıl yaşatan nasıl sevdiği değil midir? Çok aşk, yalnızca çok aşktır. "Çok"luk hızla ya da usulca yokluğa akabilir, ama "Nasıl" orada durur, yaşar, bir bilgi olarak o ilişkiyi olmasa bile hayatı ayakta tutar. Sizdeki hayatı.
Aşkın gerçekliği yoktur. Zamanı vardır. Her aşk kendi zamanı içinde gerçektir.
Geçici olan şeyler, niye gerçek olmasın ki?
Ölümlü olduğumuz halde biz gerçek değil miyiz?
Ona dedim ki: ben de senden, seninle olan ilişkimden bir şey öğrendim, kendimin kıymetini öğrendim. Kendime değer vermeyi, bir ölçüde de olsa kendimi korumayı, kollamayı; sen beni öyle hoyrat kullandın ki, ben de işte bunları öğrendim. Gülümsedi.
Sayfa 67
Aşkınızı herkesle konuşmayın; ben nu hatayı hayatım boyunca yaptım. Bazı konular herkese göre değildir. Hayatın diğer alanlarında kendimize iyi-kötü bir sınır, bir ölçü getirirken aşk söz konusu olduğunda, herkesle konuşulabilir bir şey sanarız onu. Oysa aşk da siyaset gibidir herkesle tartışılmaz. Aşk korkutur. Kendi aşkınızla başkalarının korkularına dokunmayın. Bırakın aşksız yaşasınlar ve bunu hayatın gerçeği sansınlar.
Sayfa 68
Adam bir konuyla ilgili her şeye değinmiş...
Birbirimizi ne kadar sevsek de bir beraberlik çıkmıyor yan yana duruşumuzdan.
Peki ben ne zaman aşık olacağım, diye mızırdanıp duranlar. Belki mızırdanmayı bıraktığınızda...
Sayfa 71
"Biz artık kumsalda iki çocuk değiliz," demiştim.
Her şeyi söylemişti bu cümle.
Bazen sıradan bir an, büyük bir aşkı ima eder.
Akıp giden zamanın içinde o bir tek an, insanı bütün sürece inandırır