Naz

Naz
Bir kitabı okumaya başladı
Babalar ve Oğullar
Babalar ve OğullarIvan Turgenyev
8.1/10 · 44,3bin okunma
Reklam
319 syf.
·
Puan vermedi
Matmazel Noraliya'nın Koltuğu
Matmazel Noraliya'nın KoltuğuPeyami Safa
8.3/10 · 7,6bin okunma

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Çünkü sen benim vücudum ben de senin ruhunum.
Ruh sağlığının, belli bir gerilim ölçüsüne, kişinin ulaşmış olduğu şeyle ulaşması gereken arasındaki ya da o anda ne olduğuyla olması gereken arasındaki gerilime dayandığı görü­lebilir. Bu tür bir gerilim insanda yapısaldır ve bu nedenle ruh sağlığında vazgeçilmezdir.
Reklam
Ben kaçmadım ki kaçmanın taklidini yaptım .Vücudum kaçtı ve içim orada kaldı:Kaldırımın köşesinde ve Selma'nın bastığı yerde.Yahut ben bölündüm ve parçamın biri ötekinden kaçtı.
Gözden uzak olan gönülden uzak olmuyor her zaman maalesef
Ferit 'in onu görmesi ,mesafenin ona kattıklarını realitenin indirmesi için de lazımdı.
"Dostum , eğer tavşan yakalamak isterseniz yuvasına bir sansar sokarsınız .Eğer tavşan içerideyse mutlaka dışarı fırlar ."
Her bireyi ayırdeden ve varoluşuna anlam veren bu eşsizlik ve teklik durumu, insan sevgisi üzerinde olduğu kadar yaratıcı çalışma üzerinde de bir etkiye sahiptir. Bir insanın yerine bir baş­ kasının konulmasının olanaksızlığı kavrandığı zaman, bu, kişi­nin, o insanın varoluşuna yönelik sorumluluğunu olası kılar. Kendisini sevecenlikle bekleyen bir insana ya da tamamlanma­ mış bir işe yönelik sorumluluğunun bilincine varan kişi, yaşamı­nı kesinlikle bir yana itemeyecektir. Varoluşunun “nedeni”ni bi­lecek ve hemen her “nasıl’a dayanabilecektir.
Yaşamdan ne beklediğimizin gerçek­ten önemli olmadığını, asıl önemli olan şeyin yaşamın bizden ne beklediği olduğunu öğrenmemiz ve dahası umutsuz insanlara öğretmemiz gerekiyordu. Yaşamın anlamı hakkında sorular sor­mayı bırakmamız, bunun yerine kendimizi yaşam tarafından her gün, her saat sorgulanan birileri olarak düşünmemiz gerekirdi.
Reklam
Toplama kamplarında yaşayan bizler, o kamptan bu kampa koşan, ellerindeki son ekmek kırıntılarını vererek başkalarını te­selli etmeye çalışan insanları anımsayabiliriz. Sayıları az olabilir, ama bu bile, bir insandan bir şeyin dışında her şeyin alınabilece­ğini yeterince gösterir: İnsan özgürlüklerinin sonuncusu; yani, belli koşullar altında insanın kendi tutumunu belirlemesi, kendi yolunu seçmesi.
Sevgi en de­rin anlamını, kişinin tinsel varlığında, iç benliğinde bulur. Sevi­len kişinin gerçekte orada olup olmaması, yaşayıp yaşamaması, bir anlamda önemli olmaktan çıkıyor.