Qənirə İbrahimli
@Yevalliinnn
1 Ocak 2007
28 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
İnsanın kaybedecek bir şeyi olmaması ne acı..
Sayfa 80Kitabı okuyor
Aslına bakacak olursanız, o benim yüzmeyi bilmediğim halde boğulmak istediğim tek denizdi.
Sayfa 78Kitabı okuyor
Hayat onun tutunduğu tek dalı kesmişti.
Ve onun yeniden tutunduğu dal olmak için her şeyi yapmaya hazırdım.
Sayfa 73Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Acılar geçer mi?
"Bence acılar geçmez. İnsan, canını acıtacak en ağır acıyla karşılaşsa da belli bir zaman sonra o acılarla yaşamaya alışıyor. İzi kalabiliyor bazılarının. Bazıları çabuk atlatılıyor.
Bazılarıyla yaşamak zorunda kalınıyor. Ve buna çaresizlik deniyor. Çünkü acıların yasını tutabileceği uzun bir yol değildi insan hayatı. Erteleyip duyguları, bir ömür yaşayamazdı acıları. Bu yüzden acılar geçmiyor. Acılarla yaşamaya alışıyorsun..
Sayfa 63Kitabı okuyor
Birimiz papatya, birimiz kuru bir yaprak olsak dahi, ben senin uğruna solar ve yakın olurdum sana. Ama sanırım imkanlar buna izin vermeyecek.
Sayfa 62Kitabı okuyor
Yarama yar olması gereken yerde, tuz oldu..
Sayfa 59Kitabı okuyor
Bazen pes edeceğim gibi hissediyorum, sonra annemin bana ihtiyacı olduğu aklıma geliyor. Ayağa kalkıyorum.
Sayfa 58Kitabı okuyor
Bitense umutlarım ve hayallerimdi. En kötüsüyse tüm bunları onun bilmemesiydi..
Sayfa 57Kitabı okuyor
Bazı kırgınlıklar vardır. Uğruna kırıldıklarımız değil, bunu yalnızca kırılan kalbimiz bilir..
Sayfa 57Kitabı okuyor
Yaşıyor olması bile bana yeter. Kiminle yaşadığı önemli değil, kalbimde yaşasın bana yeter.
Sayfa 54Kitabı okuyor
O gelmiyordu benim sokağıma. Uğramıyordu limanıma. Ben en çok buna üzülüyordum. Ya bana ayıracak vakti yoktu ya da kalbinde yer verebileceği yeterli bir alan..
En çok da bundan korkmuşumdur zaten hayatta. Bir insanın kalbinde yer sahibi olamayacak kadar hiç hissetmekten..
Ve bir türlü yenemedim bu korkumu. Kalıcı hale geldi artık bende bu korku, kabullendim. Bir insanın kalbinde bir yere sahip olamayacak kadar hiç hissetmenin acısını izah etmeme imkan yok. Bir insanın kalbinde size ait bir yerin olmamasıdan iyidir, size ayırabileceği vaktinin olmaması.
Sayfa 54Kitabı okuyor
Kalbinizin hızlı atmasına sebep olan insanı kaybetmekten korkarak seviyorsanız ve onunla aynı gökyüzü altında nefes alıp verdiğinizi düşündükçe varlığıyla mutlu olmaktan yetiniyorsanız, aşkı yaşamayı ve mutluluğu sonuna kadar hak ediyorsunuz demektir.
Sayfa 53Kitabı okuyor
Sen yalnızlığa alışık bir adamsın.
Sayfa 51Kitabı okuyor
Neden her gelen bir yara açıp gitti benden? Oysa acılarımın sarılması gereken bir kalptim.
Sayfa 47Kitabı okuyor
Güvenip sevdiğim insanlar? Onlar neden gitti?
Sayfa 47Kitabı okuyor
Ben dağınık ve bitirilmesi çok zor olan, parçalarının her biri farklı yere savrulmuş bir "puzzle"im. Toparlanması güç, sabır isteyen parçalara sahibim.
Sayfa 47Kitabı okuyor
Belki o benim başımın üzerinden geçen minik bir serçeydi. Ve ben onu gökyüzüm yaptım.
Sayfa 47Kitabı okuyor
Varlığına ihtiyaç duyduğumuz hangi insan yanımızda oldu ki? Varlığını hissettirmesini geçtim, yanımızda dahi olmayı tercih etmediler. Etseler bile beceremediler.
Sayfa 45Kitabı okuyor
Beklenen bir türlü gelmedi. Zaten bekleyen de vazgeçmedi.
Sayfa 44Kitabı okuyor
Bir kitabı okumaya başladı
1000Kitap'a katıldı.