Ama güneş, okyanus gibi istikrarsız olamazdı. Aksi takdirde evren karanlık, soğuk ve yalnız bir yere dönüşürdü. Güneşin kontrolü elinde tutması gerekirdi çünkü tüm dünya onun etrafında dönüyordu.
Yine de yakından baktığımda hâlâ gölgeleri seçilebiliyordu. Bu da acının solup gidebileceğinin ama sahibini asla terk etmeyeceğinin bir hatırlatıcısıydı.
Karşımda öfkemi yansıtabileceğim biri yoktu.Ya da büyük kavgalar edip ardından sabahlara kadar karşılıklı gözyaşlarına boğulabileceğiniz tartışmalar yoktu.İçinden seçip ayıklayabileceğim yalanlar da yoktu.