Uzun zamandır İskender Pala kitaplarından okumamıştım ama bence İskender Pala okumak bir ayrıcalıktır. Sevgileri en naif haliyle işliyor yazar, popüler olma kaygısıyla haddi aşanlardan hiç değil, bu en sevdiğim özelliklerinden. Kitaba gelince ilk sayfalardan itibaren okuyucuyu içine alan hikayesiyle yine bir solukta okunan, tadı damakta kalan bir yapıt olmuş. Üstadın ellerine emeğine sağlık..
Göbeklitepe'yi kuran insanların inanç yönünden ilkel olduklarını söyleyenler yanılıyordu. Bunun için ben ona ilkel yerine" kadim insan" demek gerektiğini düşünüyorum.
Diğer Ahmet Ümit kitaplarının tersine son 100 sayfaya gelene kadar sıkıldığım bir kitap oldu ama özellikle son 30-40 sayfa baya sürükleyiciydi, son sayfaları sular seller gibi bitirdim, en sonunda da kurduğum cümle: “Ne kadar ilginç, nasıl güzel bir kurgu” oldu.