Betül Yıldırım
@Z_btlyldrm
Ne haliniz varsa okuyun.. gonulluol.org. tema.org.tr/gonulluluk/gonu...
13 Haziran
192 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
“Bunu bu gece günlüğüme yazacağım.”
“Neyi?”
“Ateşten yananın ateşe doymadığını.”
Kendim dahil hiç kimsenin umrunda bile değilim
Ezelden beridir ne kadar bağırırsam bağırayım sesim pek duyulmaz.
Okur Takip Önerileri
Ertelenmiş bir intiharın yükü omuzlarımda haberin olsun.
Günümüz dünyasında daha çok aşkı izleyen taraftayız; onu yaşayan, onun peşinden koşan tarafta değiliz. Çünkü yaşadığımız çağ bizi aşk için savaşmaya değil, çabuk vazgeçip bir denemeye davet ediyor.
Birinin sesini özlemeyi hep garip buluyorum.
…
Sesin gözler, dokunuşu, kendine has bir ritmi var. Birinin sesindeki hareketleri özlemek, belki de bu yüzden çok dokunuyor bana.
Belki de aşk, böyle negatif tanımlamalardan koruyup uzak tuttuğumuzda güzelleşen bir duygudur. Dilin vaadini, anlamın derinliğini, dokunuşun gücünü ve sevginin umudunu yüklediğimizde bir anda cennet bahçesine dönüşmeye hazır bir olgudur…
“ Beni alıp tekrar karnına soksan bile koruyamazsın artık anne!”
Sadece sevgisizlik değil
Sevmek de canımı acıtıyor.
Keşke diyorum.
İnsan insanı hiç tanımasaydı.
Gidelim. Yaşamanın cevherine. İnsanın olmadığı zamanlara. Dünyanın ötesine. Tanrının varoluşuna. Sadece sese. Kokuya. Renge. Dikin bizden söz almadığı yere. Anlamın yıkıcı olmadığı. Anlamın olmadığı yere. İyi yok. Kötü yok.
…
Gidelim. Acı çekmeden. Acı vermeden. Sevinmeden. Ağlamadan. Akşamın göklere ağdığı, sabahın yerlerden doğduğu yere. Ölümün ölüm olmadığı yere. Zamanın beşiğine. Suların büyük kalbine. Gidelim.
…
Sen bunalmadın mı…
Ne olurdu
Ölüler yılda bir gün
Evlerine gelseydi.
…
Ne olurdu
Mezarlar yılda bir gün
Bizimle konuşsaydı.
Tanrım
Ne zaman bağışlayacaksın bizi
Ne zaman çekip alacaksın
Bu yaralı belleği hayatımızdan?
Kalbimizde boğucu bir kabalık
Aklımızda umutsuz sözlerin acısı
…
Unutma
Ölüler dünyayı sevemez ama
Ölüler olmadan
Yaşayanlar da sevemez dünyayı.