ruh sıkıntımı dindirip, aklımı susturmak için burada vakit geçirip kitaplarla meşgul olmaya ihtiyacım olduğunu fark ettim.
küçücük ve sakin hesabımda kendi kendime takılıp, huzura niyet ediyorum.
Bütün köprüleri dinamitledim ve geldim işte
Bir kente girmemiz nasıl gerekiyorsa öyle
Apansız çıkmalısın karşıma
Ki unutulmuş
Bir karşıçıkış olmalı dünyaya
Seninle her karşılaşmamız
İnsan hep bir şey umar bekler
Ne olduğunu bilmez fakat
Fakat sonra duruldu Leylâ
Tevekkülle huzur buldu Leylâ
Ruhta kopan fırtınalar dindi
Gökten gönle sükunet indi
Anladı ki acı tatlı soğuk sıcak
Geçmiş ve gelecek ayrılmak ve kavuşmak
Hep aynı varoluşun dönüşümleri
Aydınlanışımları ve sönüşümleri
Her şey havada döner durur
Sonunda Tanrı varlığında yok olur
Ruh hürdür vücut esir
Ruh baldır beden zehir
Ruh hürdür Tanrı aşkıyla
Aşk kader gibi birikiyordu alınyazılarında
Bir dağın ufkunda biriken kar gibi tıpkı
Ve karın yavaş yavaş içe işleyişi gibi
Ve sonra günü gelince topraktan bitki ve çiçek fışkırtısı gibi