Zeyid köse
@Zeyid18
Küçüktüm .Dünya evimiz kadardı .
Ve ben insanların bir tek filmlerde ölür sanmıştım..."
17 okur puanı
Temmuz 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Allah hiç bir nankör haini sevmez ( hac 38 )
Muazzam bir ihtimal sin
Gökyüzüne dokunmak gibi .
Tüm maviliklerin sahibi olmak gibi .
Hani nasıl desem "mutlu olmak gibi "...
Bir kelebek ağrısıydı ,
Vakit dardı,
Mevsim hicazdı.
Yetişmem gereken bir ölüm,kaçmam gereken bir hayat vardı
Okur Takip Önerileri
Oluru vardı,
Olabilirdik de.
Üstelik bütün imkânsızlıkları mümkün kılabilirdik .
Ama o olmasını istemedi.
O benim onu sevmemi bile istemedim...
Ne garip bir dünya .
İnce düşünen insanların anlaşılmadiğı gibi,
Onlara suçlu hissettirecek kadar acımasız ...
İçimde sürekli birbirine zıt duyguların
Savaştığını duyumsuyordum...
Hani Bir kıyafetin miras gibi büyükten,
Küçük kardeşe kaldığı o günlerden
Bahsediyorum...
Bütün inancın uçup gittiğinde
Elinde kalan tek şey
Yeni den başlamaktır...
Çiçeksiz Toprak; balıksız Deniz
Kalpsiz insan olur mu?
Olur ,dedi.
Nasıl ,dedim.
Güneşsiz Dünya gibi
Nefessiz insan gibi,
Sözsüz türkü gibi..
Oluyor gibi ,yaşıyor gibi, seviyor gibi...
120 syf.
·
Puan vermedi
Hayaler bazı insanlar için ucuzdu!
Korkaklık olmuş kıymetin adı .
Bir çocuk dar ağacında ,
Ölüme yelken açan gemiler görünür ufuktan .
Annaların gözyaşları ,feryatları kulakları Tırmalıyor ürperti düştü civana açın gök Kapıları bitsin artık bu işkenceli hayat ...
Zeyid köse
Sensizlik
Sen mi güzelsin
Yoksa ben mi güzel bakıyorum.
Gece mi bu kadar sessiz,
Yoksa ben mi uyuyorum.
Ne oldu ne bitti,hangi yoldan gittim
Takip edemiyorum.
Sigara mı kötü yoksa içimi mi sönük?
Sensizliği çekmekten.
240 syf.
·
Puan vermedi
·
9 günde okudu
Gece vakti yine.
Anılarım bir film şeridi gibi geçti gözümün önünden saatler
Kimi zaman bir ok gibi saplanıyor yüreğime.
Sırf acı çekmek için verilmiş olan unutmak
Gibi bir nimet neden onları da alıp götürmüyor karanlık.
Neden karanlıklar uçsuz bucaksız derinliklerine gömmüyor onları
Ömür dediğiniz limit;
Kullanımı sınırlı ve sınırını bilmediğimiz bir emanet?
Ah ömrüm! Nesin sen ne kadarsın ne kadarlıksın?
Her an yolculuğa hazır olmak olabilmek...
Ama valize yolla ihtiyacımız olmadan.
Sadece içimizde biriktirdiklerimizle beraber.
Yükümüz yaşadığımız yaşattığımız kadar olacak elbet.
Hafızam yer yer köreliyor tıpkı Yüreğim gibi...
Acaba Yüreğim köreldi mi yoksa köreltildi mi
Tıpkı diğer emanetlerim gibi... Acaba gözlerimin yükü ne kadar, ellerimin, dillerimin, kulaklarını peki kalbimin; kalbimin yükü ne kadar?
Biriktirmekteyim hala beklemekteyim hala yeni bir seferi.
Her seferde başka yolcu ya da yolcular; zamanı gelince gideceğim...
Esama Canyurt