Kalp atışı imiş...
Yeni bir furya başlamış, özellikle Watpadd'de yazanlar arasında. Belki bu inceleme yazım kaldırılacak belki hesabım kapatılacak ama ben yazacağım. Bu kitabı okuduğuma bin pişmanım. Emine Tavuz, öyle bir hayal (!) dünyası ile bizi muhattap ediyor ki Stockholm sendromuna sürükleniyorsunuz. Tecavüzcünüze aşık olacak kadar, size şiddet uygulayan birine 15, 16 yaşlarında Kahraman ilan ettirecek kadar ! Ya siz bunları nasıl yazıyorsunuz? Bir bayan olarak fikriniz, hayal dünyanız bunları kaleme nasıl alıyor? Dervişin fikri neyse zikri de odur mu diyelim şimdi? Henüz lise çağındaki çocuklar metro hattında günlerce mahsur kalıyor ve kimse onlara ulaşmıyor ve herkes de ölüyor, iğrenç yaklaşımlar ve kötülüklerle örülü bir yazı kaleme alınmış. İsyan etmemek elde değil, illa kızlar aptal olacak erkekler kötü ve ahlaksız olacak, sevmeyi - sevilmeyi - iyiliği - umudu anlatmanın başka yolu yok mu? Yanlışların içine döşenmiş bir hikayeden doğruları nasıl bulacak insanlar? Hitap ettiğiniz, okuyucunuz olan yaş aralığına hiç baktınız mı siz ve sizin gibi yazıcılar? Kitaba puanım "0" . 
Yere Yakın Yıldızlara Uzak
