Unut, her şeyi. İnsanlara bakış açını, o okuldakı ezik tipi ya da zorbaları. Unut. Ve umut. Bir umut ayağa kalk. Sonra o bir umut senin takip etyiğin yıldızın olsun. Şimdi düşün. Hayatının ne kadar mükemmel olduğunu. Sen ezik misin? Hayır, o zorbalar seni aşağılayamaz. Çünkü hayatın onlardan daha güzel. Çünkü artık en küçük bir esintide yıkılmayacaksın. Onalr seni güçlendirdi. Şimdi onlara dersini ver. Ama asla onlar gibi olma. Sadece kendini ezdirme ve onlara ne kadar mükemmel olduğunu, ne kadar mükemmel yaşadığını göster. Gözlük... Ege... Aşk... Bu kitabı şöyle düşünün, kimsenin bilmediği dilde yazılan bir şiir... O dili sadece sen biliyorsun. Bilmeyen için anlamsız mısralar. Ama senin için mükemmel bir ahenk... Bu kitap da tam öyle. Anlayabilen için her şey, anlayamayan için hiçbir şey...