"Bizler ya başkasıyla varolurken kendimizden vazgeçeriz, ya da birlikte varolacağımız başkasının kendinden vazgecmesini talep ederiz. Bu da mutlak bir mutsuzluk ve pasifliktir. Böylece sevgi gibi sevinçli bir duygu bile bir şantaja dönüşür."
sabahlara kadar oturup konuşalım
kimse duymasın
mavi bir gökyüzümüz olsun, kanatlarımız
dokunarak uçalım
insanlardan buz gibi soğudum
işte yanlız sen varsın
öyle halsizim ki hiç sorma
anlarsın
Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı... ve yüzüm ömrümün atlası; düzlükleri bunaltı, yükseklikleri korku uçumlar yıkıntılarla dolu bir engebeler atlası. Yaşamak bir can sıkıntısı mıdır Ömür Hanım?
durmadan dönen bir dünyada nerde olunabilirse
orda bile değiliz ve bilmiyoruz böyle nasıl çamur olabilir, kan olabilir, karanlık olabilir
böyle nasıl
ele geçirir dünyayı gece