Bir kitap okudu
360 syf.
·
Puan vermedi
·
241 günde okudu
Bir kitap okudu
152 syf.
·
Puan vermedi
Her şey ne kadar da ölümden uzak görünüyor.
Sayfa 267Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ve Hugo, “ vatan için başkaldırı, şan, şeref, kutsal, görkemli ülke, bu ülke uğruna kendini kurban eden şerefli kahramanlar…”
Sayfa 261Kitabı okudu
Zaten ölümün bir başka çeşidi olan bu hayattan gerçek ölüm daha iyi. Artık ölüm bir kurtuluş, ölüm özgürlük..
Sayfa 243Kitabı okudu
Duvarlar; unutuluşa bekçilik yapan duvarlar. Kulakları sağır, dilleri lal eden duvarlar. Her zaman her an şöyle haykıran duvarlar; “ tutsaksın, çaresizsin, kaybolacaksın, korkacaksın, boyun eğeceksin, sen sen olmayacaksın…
Sayfa 242Kitabı okudu
Bahtı kara Dağlar Ülkesi’nin toprağı… Kadim toprak, yaşlı toprak… Savaşların toprağı. İnleyen toprak… Ölüm ağıdının toprağı, kederin yurdu…
Sayfa 239Kitabı okudu
Ölüme yakılmış o ağıt var şimdi her yerde, mala min… Toprağa düşen insanların yüzleri, aşağılanan insanların, hani umut, nerede aydınlık?
Sayfa 238Kitabı okudu
Birkaç yaşlı kadın , bu manzara karşısında kendini yere atıp toprağı dövmeye başlıyor. Yerden avuç avuç toprak alıp başlarına döküyor, “ha ho ha ho…” diye ağlayarak dövüyorlar, perde perde göğe yükselen sesleri kayalıklarda yankılanıyor. Sadece ‘ha ho’ sesleri duyuluyor. Haykırışları bir yükseliyor, bir iniyor. Yüzyılların sesi gibi, bir çığlık gibi, imdat isteyen bir çığlık, kederleri, öfkeleri şimdi bu çığlık sadece. Hüznün çığlığı, umutsuzluğun. Hawar… Hawar ölümün türküsü… ateşin ardında ağıt, yitmişliğin ağıdı, kaybolmanın, korkunun ağıda dönüşmesi… dağlar ülkesinin tekmil ağıdı…
Sayfa 235Kitabı okudu
Roman en iyi ihtimalle bir yazarın ütopyasıdır, gerçeğin bir iz düşümü olmaya çalışan, yazarın düşlerinin toplamıdır.
Edebiyatın kaynağı, aydınlıkla karanlığın savaşı…
Sayfa 143Kitabı okudu
“Son sözüm, kimse düşüncelerinden, yazdıklarından dolayı yargılanmamalı, cezalandırılmamalı…”
Sayfa 137Kitabı okudu
Sürekli ölen biz değil miyiz? Daha önce sayısız kez öldürülmedik mi, yarın yine öldürülecek olan biz olmayacak mıyız?
Her gün ölmüyor muyuz? Hayatımız ölümden bile beter değil mi? Anadilimiz, kültürümüz ölüm tehdidi altında değil mi?
ölen bizim kültürümüz değil mi? ikimiz onların diliyle konuşmuyor muyuz? Niçin, söyle niçin? Bizi köklerimizden, tarihimizden uzaklaştımadılar mı? Baskı, zulüm boyunduruğu sürekli bizim omuzlarımızda değil mi? Toprağımızın en güzel yerlerine, kendinlerine hanlar hamamlar, saraylar konaklar inşa etmiyorlar mı? Biz kendi toprağımızda birer yabancı gibi onların oralarda yaptıkları görkemli binalara, yapılara bakmıyor muyuz?
Sayfa 103Kitabı okudu
Önümüzü görebiliyor muyuz, önümüzde bir aydınlık var mı? Durmadan adaletten , haktan, hukuktan söz eden, kendini dünyanın serdarı sanan bu kibirli general ve düzeni bize gerçekten adil, eşit bir hayat mı sunuyor? Hayır, hayır, hayır…
Sayfa 103Kitabı okudu