Faşizm atılan ilk bombalarla başlamaz, her gazetede üzerine bir şeyler yazılabilecek olan terörle de başlamaz. Faşizm, insanlar arasındaki ilişkilerde başlar, iki insan arasındaki ilişkide başlar.
Sayfa 9
Çünkü insanın gerçek ölümü, hastalıklardan değildir, insanın insana yaptıklarındandır.
Sayfa 8
"Ben ne şanssızmışım ki, bu utanç verici olay başıma geldi!" Tam tersi. "Ne şanslıyım, çünkü, başıma gelen utanç verici şeye karşın, yılgınlığa kapılmıyorum, ne şimdiki zaman eziyor beni, ne gelecek ürkütüyor." Bu tür bir şanssızlık aslında herkesin başına gelebilir, ama herkes yılgınlığa kapılmamayı başaramaz. Öyleyse, neden, bu bir şanslılık değil de, şanssızlık olsun? Yoksa sen, insanın şanssızlığının kendi gerçek doğasından sapmasından başka bir şeyde yatabileceğini mi söylüyorsun? İnsanın doğasının istemiyle çatışmayan bir şeye, insanın doğasından bir sapma denebileceğini mi sanıyorsun? Öyleyse? Bu istemin ne olduğunu biliyorsun. Yoksa, başına gelen; senin âdil, yüce gönüllü, bilge, sakınımlı, dikkatli, içtenlikli, duygularını açığa vurmayan, özgür biri olmanı, insan doğasının ortaya çıkmasını, kendine özgü amacına erişmesini sağlayan bütün öteki niteliklere sahip olmanı engelleyebilir mi? Bundan böyle, üzülmene yol açan her güçlük karşısında, şu ilkeyi uygulamayı unutma: bu bir şanssızlık değildir, ama ona yüreklice katlanmak şanslılıktır.
Sayfa 65
Okur Takip Önerileri
Başkalarıyla ilgili şeyleri düşünerek - eğer bunu kamu yararına yapmıyorsan- yaşamının geri kalanını ziyan etme. Çünkü filancanın ne yaptığını ve hangi nedenle yaptığını, ne söylediğini ve aklında ne olduğunu, ne tasarladığını, seni yönetici ilkene gerekli dikkati göstermekten ayıracak bu tür başka şeyleri kurarak kendini başka etkinliklerden yoksun bırakırsın.
Öyleyse, rastgele ve boş şeylerin, özellikle de merak ve kötülüğün düşüncelerinin arasına girmesine izin vermemelisin; sana ansızın "Şu anda ne düşünüyorsun?" diye soracak olurlarsa, hiç duraksamadan, açıkça "Şunu, şunu" diye yanıtlayabileceğin şeyleri düşünmelisin yalnızca. Öyle ki, içindeki her şeyin, yalın ve düzenli, haz ya da zevk, rekabet, kıskançlık, kuşku ve insanın onları düşündüğünü itiraf etmesinin yüzünü kızartacağı bütün öteki şeyleri aklından geçirmeyi küçümseyen toplumsal bir varlığa yaraşır olduğu yanıtından açıkça anlaşılsın.
Sayfa 48