Bazen anlar zordur, bazen günler, bazen dönemler; bırakma kendini…
Bazen insanlar zordur, bazen olaylar, bazen durumlar; bırakma kendini…
Bazen düşünceler zordur, bazen duygular, bazen davranışlar; bırakma kendini…
Sabah olur, kalkmak istemezsin. Kalkmak zordur. Hele sonrası zorun zoru gibi gelir. Enerjin olmaz, moralin zaten hiç yoktur. Saçın başın dağılmış, kolun kanadın kırılmıştır. Ne giydiğin önemsiz olur ne yediğin gibi. Ya yemekten kaçarsın ya yemeğe vurursun kendini. Sıcağı sevmezsin soğuğa tahammül edemezsin. Her şey bir yük, sevilmesi imkansız bir mecburiyet gibidir. Kalkmak, giyinmek, yıkanmak, yürümek…
Bırakma kendini…