Zeynep Tura
@Zeypi
Hemşire
Lisans
İstanbul
Mersin
46 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ama gerçek şu ki;neyin yanlış gittiğini bilmediğimiz gibi , neyin doğru gittiğinide bilmiyoruz.Bildiğimiz tek şey kimyasal pencere kapanırken başka bir uyanışın daha yaşandığı.
İnsan ruhunun bütün ilaçlardan daha güçlü olduğu ve asıl ruhun beslenmesi gerektiği.
işle, eğlenceyle , dostlukla , aileyle .Unuttuğumuz şey bu. En temel şeyler.
Görünüm, tasvir edilemeyecek kadar güzel ve buram buram güneş rayihası manzarayı muhteşem yapıyordu.
Güneş fena halde yakıyordu ve güzel havaya hiç kimsenin güveni yoktu, geçmekte olan yılın kötülüğüne söyleniyorlar, yüce Tanrı’nın yardıma hiç niyeti olmayışına dövünüyorlardı.
Okur Takip Önerileri
Sanırım koruyucu meleğim inancıma amin dedi, ben de ona beni böyle güzel bir günde buraya getirdiği için şükrediyorum.
Halil Cibran( Ermiş adlı eserinde ) narsisizmin bu hafif, ama yine de yıkıcı biçimine şöyle karşı çıkmaktadır:
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değildirler.
Onlar kendi özlemini çeken Hayat’ın çocuklardır.
Sizin vasıtanızla gelirler, ama sizden değil,
Sizinle birlikte olsalar da, size ait değillerdir.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, ama düşüncelerinizi değil,
Çünkü onların kendi düşünceleri vardır.
Onların bedenlerini barındırabilirsiniz, ama ruhlarını değil. Çünkü onların ruhları sizin rüyalarınızda bile ziyaret edemeyeceğiniz yarının sarayında yaşarlar.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz, ama onları kendinize benzetmeye çalışmayın.
Çünkü hayat geriye doğru gitmez ve dünle oyalanmaz. Siz , çocuklarınızı canlı oklar olarak ileri fırlatan yaylarsınız.
Okçu, sonsuz yoldaki nişan yerini görür ve okun hızla uzağa gitmesi için tüm kudretiyle sizi büker .
Okçunun elinde büküldüğünüz için sevinin;
Çünkü o, uçarak giden oku sevdiği kadar,
Sağlam duran yayıda sever…
Ebeveynlerinden sağlam bir bağlılık görmeyen kişilerin yetişkinlik ilişkilerinde yaşadıkları ortak sorunlardan biri de, “ Sen beni bırakmadan ben seni bırakacağım” sendromudur.
Herhangi bir yöne doğru açılın ve gelişin, ödülünüz hem sevinç hem de acı olacaktır. Dolu dolu yaşanan bir hayat aynı zamanda acıyla da dolu olacaktır.
İtalya gezimde kitap kurdu bir abiyle tanıştım ve bana şöyle bir bakış açısı kazandırdı. “ Ben yazarların önce biyografilerini okuyorum sonra eserlerini okuyorum. Hayatında ki yaşadıklarının eserlerinde izlerini bulmaya çalışıyorum. “ Gerçekten müthiş mutluluk vermez miydi. Tam bir psikanalizci.
İnsan ilk defa gideceği yere çeşitli hayallerle gider, bir takım gerçeklerle geri döner.
Romantizm çiçeği daima solar.
Dört temel teknikle tüm yaşam sorunları çözülebileceği belirlenmiştir; Hazzı erteleme, sorumluluğu üstlenme, kendini gerçeğe adama ve dengeleme.
Yaşam boyunca insan sürekli olarak ölmeyi öğrenmesi gerekir. Şu da açıktır ki insan yaşam yolculuğunda ne kadar ilerlerse , o kadar çok doğumu ve dolayısıyla da o kadar çok ölümü deneyimler; o kadar çok sevinç ve o kadar çok acı yaşar.
Vazgeçilen her şey karşılığından daha fazla kazanılır. Kendini disipline etmek kendini- geliştirici bir süreçtir. Vazgeçmenin acısı, ölüm acısıdır ama eskinin ölümü yeninin doğumudur.
İnsan ancak benliğinden vazgeçtiğinde, hayattaki en kalıcı, en sağlam , en sürekli ve en büyük sevinci bulabilir. Yaşama tüm anlamını kazandıran şey ölümdür.