ayşe kulinin muhtemelen okuduğum son kitabı olacak. daha önceki anı- biyografi kitaplarından sevdiğim bir üslubu vardı. fakat bu kitapta beni ayşe kulinin bazı kitaplarında çok az sezdirdiği, bu kitapta ise bariz bir şekilde ortaya çıkardığı dinle ilgili kendisinin belki birilerinde görüp edindiği veya kendi kafasında oluşturduğu yanlış ve sapık algıyı işlemiş olması beni gerçekten çok rahatsız etti. aynı hikayeyi 3 farklı kişinin kendince yaşadıkları şekilde anlatırken başını şu veya bu sebeple örten bir kızdan 3-4 yerde sıkma baş diye aşağılarcasına bahsetmesi ve daha sonra bu kızla evlenen fakat dini, sapık bir tarikat liderinin peşinden giderek (ki ben bu derece abartılı bir sapıklığın gerçek hayatta hele ki bu zamanda mümkün olamayacağını ve hatta bunu ayşe kulinin kurgulamaktaki maksadının hiç de masumane olmadığını düşünüyorum, belki de dinle ve inançla hiçbir alakası olmadığı için dini ve inançları zihninde böyle tezahür ediyordur veya kendini veya nefsini böylece aklamaya çalışıyordur ve hatta bu yazdıklarına sonra da yeni bir dincesine inanıyordur bilemiyorum) çok çok yanlış anlayan bir gençten bahsediyor ki akıllara zarar. Daha önceden de vermeye çalıştığı modernizmin ilericilik, gelişme olduğu, dinle alakalı olan herşeyin ise tam tersi olduğu imajı ve yaratmaya çalıştığı sahte algılar..yazar için tek temennim inşaallah bu zihniyetini ve önyargılarını ölmeden evvel değiştirir. ve artık gerçekten inanan insanları da aşağılamak yerine anlamaya ve tanımaya çalışır, çünkü din ile ilgili gerçekler onun zihninde oluşturduğu faraziyelerden çok çok farklı.
