Kitabın mövzusu nədir desəm-valideynlərin övladları haqqında bütün sözə sahib olduğunu düşünməsinin övladları bəzən yoxuşa aparması, nə istədiyini bilməmək, öz həyatın haqqında qərar verə bilməmək və bunun həyatında etdiyi dəyişikliklər.
Kitab axıcı və sadə dildə yazılıb özünü oxutdurur bundan əlavə, sonu qane etmədi deyə bilərəm
Kitab o qədər axıcı idi ki, bütün hadisələri özüm də ordaymış kimi hiss edərək oxudum. Təkcə şəhidimiz Orucovun adından yox, döyüş yoldaşlarının adından da kitabı oxumağımız, eyni hadisəyə bir çox əsgərin gözü ilə baxmağa, onların hazırkı vəziyyətini duymağa kömək edir.
Kitab fəlsəfi üslubda yazılmaq istənilib amma cümlələr bəsit qalıb sanki, bəzi fikirləri ilə əsla razılaşmasam da altı çəkiləsi cümlələr çoxdur. Elə razılaşmadığım qadınlar haqqındakı fikirləri idi, "fahişə" ifadəsini təkcə qadınlara vurğu etməsi, kişiləri üstün görmə cəhdi vs. bunlar kitabın dəyərini azaltdı. Ortaya nəsə çıxarmaq istəyib, fikirlərini tam ifadə edə bilməyib, ona görə kitab boyu əsas məsələnin nə olduğu qaranlıq qaldı, "A" obrazı yaradıb və bütün kitab boyu ağlına gələn fikirləri yazıb, hissələr bir-biri ilə uyuşmur.Hətta Anarın yuxu gördüyünü də düşünmüşdüm buna görə. Ancaq kitabı yazdığı yaşı nəzərə alsaq, təqdirediləsidir.Hər halda cəmiyyətin bugünkü problemlərini ifadə edib və deyə bilərəm ki, mənə yeni fikirlər, düşüncələr qatdı
