Kitaba başlarken ne kadar kalın, çocuklu çalışan bir anne nasıl okuyabilir? Elimde sürünmese bari diye düşündüm. 10 günde bitti. Dolmuşta, otobüste, asansörde sıra beklerken kuzumu uyuturken… akıp gitti… gerçekten güzel anlatılmış akıcı bir dili var. Yahudi Soykırımı Naziler gibi tarihsel konuları da seviyorsanız bir fırsat vermelisiniz. Farklı kültürlerden farklı 3 kadının acılarına değinilmesi, yaşamları zamanlarının şartlarında yaşadıkları hepsi ayrı ayrı insanın yüreğine dokunuyor. He rne kadar bir kurmaca olsa da zamanında bu hikayelerin yaşandığını bilmek yüreğinize dokunuyor. Tarihte sürekli devletlerin yaptığı kötü muameleler eleştirilmiş ama iyi olan örneklere de yer verilebilirdi. Netice iyilik hepimizin görmeye, duymaya ve hissetmeye ihtiyacı olan bir duygu. Bir dönem yurt dışında bulunmam sebebiyle Toplama kamplarını gezme fırsatım olmuştu. Münih ve Dachau toplama kampının adı geçmesi beni ayrıca bir heyecanlandırdı. Buraları gezip bilgiler edinmiş olmama rağmen ‘Struma’ yi ilk defa duydum. Aynı şekilde ‘Mavi Alay’ı da. Okurken öğrendiğiniz şeylerin olduğu güzel bir eser. Maximilliam ı kafamda hep İlber Ortaylı’ ya benzettim. Maya’yı bazen fazla cesur buldum. Ama ah o son… Samimiyeti, içtenliği, duygusallığı ile sizi bu kadar içine çeken bir kitabın sonuna ‘azrail’ hikayesi tam bir yapmacıklık katmıştı. Her şeyin rayında güzel ilerlediği bu hikayede ki Azrail sonu, hikayeyi yükseklerden alıp aşağı itivermiş…
