melike
@_Cassandra_
Mühendis
Lisans
92 okur puanı
Ocak 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
"Dikkat et, düşme. Ama düşsen de dünyanın sonu değil!"
Sayfa 159Kitabı okudu
Ali'yle aramızdaki. Kuşun uçması, tohumun filizlenmesi, güneşin doğması gibi kendiliğinden bir insiyakla yaşayıverdiğimiz, basit ve görkemli, doğal ve mucizevi bir şey. Sevdiğini söylemeye, sevildiğini işitmeye bile lüzum duymadan, beklemeden, ummadan, borçlanmadan, alacak defterine yazmadan, hesap kitap yapmadan, sırf içinden öylesi geldiği ve elinden de başka türlüsü gelmediği için, sevivermek birini.
Sayfa 156Kitabı okudu
Acının varlığı hemen duyuluyor da yokluğu o kadar kolay fark edilmiyor.
Sayfa 148Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bazen beklenmedik bir iyilik, beklenen kötülükten daha fazla incitir bizi
Sayfa 142Kitabı okudu
Ne var ki en çok acıyan yerlerden bahsetmek öyle kolay olmuyor.
Sayfa 141Kitabı okudu
Ama ülkenden ayrıldıysan, hele öyle yapmak zorunda kaldıysan, ev artık başka türlü bir hayal oluyor. Ben her adımda birazını kaybettim. Kaybettikçe de bulmak için daha çok hırpaladım kendimi. Yanlış yerlerde arayınca bulunmuyor.
Sayfa 140Kitabı okudu
Elinden gelse ömrüm boyunca bakardı bana ama yapamadı. Ölüm diye bir şey var çünkü, dedemden bile büyük.
Sayfa 112Kitabı okudu
Bazı gereksinimlerin zamanı oluyor hayatta. O zaman geçince giderilmemiş ihtiyacın yerini karanlık bir ağırlık alıyor. Yokluk boşluğa, boşluk ağırlığa dönüşüyor. Sonra artık ne yapsan başa dönülemiyor.
Sayfa 102Kitabı okudu
Zira bunca sene bir yalana inandımsa, bunu elbette boşuna yapmamıştım. Ne vardı yani zararsız yalanlarımla bıraksaydı beni!
Sayfa 101Kitabı okudu
Bütün bu hatıralar arasında, dünyanın kendinden ibaret olmadığına ama dünyayı değiştirmeye kendinden başlamak lazım geldiğine inanarak büyümüştü Ogo
Sayfa 99Kitabı okudu
Çocukluğunu sahici bir köke bağlayanlar, sonradan nereye giderlerse gitsinler, ev dendiğinde o ilk göbekbağına uzanıyorlar. Geceleri yıldızlara, gündüzleri atlaslara ihtiyacı yok onların, kaybolmuyorlar. Hayat boyu yollarını ararken, pusula niyetine başlangıç noktalarına, tohumlarının serpilip dünyaya yayıldığı o ilk mevkiye, evlerine bakıyorlar.
Sayfa 97Kitabı okudu
Gelgelelim bazı şeyler ancak ayyuka çıkarılarak yok edilecek kadar küçük, bazılarıysa dile getirilemeyecek, kursaktan geçemeyecek kadar büyük oluyor. Bazılarını konuşarak, bazılarını susarak ama hepsini anlayarak yaşadık biz Kader'le. Biz birbirimize inandık, gerisi hikaye.
Sayfa 91Kitabı okudu
Zihin, tedbirli dost, teyakkuzda düşman, her şeyi nasıl da sahibinin ihtiyacına göre usulca tanzim ediyor. Ona her yol mubah, yüzeyini bile isteye aşındırmış donuk ama pürüzsüz cam misali, her şeyi gösterdiği yalanının altına teminatsız gerçekler örüyor. En kullanışlı hatıraları arayıp buluyor, anlamlı bir bütün oluşturacak şekilde yan yana diziyor, bulamadıklarını da esasa hizmet edecek mürekkeplerle yeni baştan yazıyor. Sonra işinin erbabı, kaçın kurası kurnaz esnaflar gibi geçiyor çın çın öten yazarkasanın başına; aklımızı sarsmayacak minicik bir fark karşılığında, eskisini alıp yenisini veriyor, eskisini alıp yenisini veriyor, eskisini alıp yenisini
Sayfa 81Kitabı okudu
Biz dönüp bakmasak da bir yerlerde hep beklesin birileri.
Sayfa 77Kitabı okudu
Ama insanın kendine söylediği yalanların da bir miadı var. Katı olan her şey buharlaşıyor, hayata tutunmak için inanmaya mecbur kaldığımız bütün yalanlar günü gelince açığa çıkıyor. Ve sonra biz ölmüyoruz. Daha kötü bir şey oluyor. Öğrendiklerimizle yaşamaya devam ediyoruz.
Sayfa 69Kitabı okudu