melike
@_Cassandra_
Mühendis
Lisans
92 okur puanı
Ocak 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Çünkü tohum olmanın kaderindedir karanlık. Büyüyebilmek için gömülmek gerekir.
Sayfa 63Kitabı okudu
İlk defa dedim sesim çıksın. Rüyalarımdaki gibi sessiz çığlıklar atmak yerine sesim ilk defa duyulsun istedim. Bir kereliğine de olsa ben geveze olayım istedim.
Sayfa 240Kitabı okudu
İşte böyle hoş anların, mutlu zamanların düşlerde, hayallerde bile kıyılarında dolaşıp da denizlerine girememek var ya o kahrediyordu beni.
Sayfa 238Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Sonra bir başkası geliyordu. Sen hiç yükseklik korkusu olan bir kuş gördün mü, diye soruyordu. Arkasında tan ağarırken paslı bir televizyon antenine tünemiş, titreyen, tüyleri sabah ayazında uçuşurken bir türlü kanat çırpıp uçmaya cesaret edemeyen ürkek bir kuşa rastladın mı hiç sen? İşte umut da böyle bir şeydir. Özgür bıraksan da uçup kaçamaz. Kuşluk vakti kuşları gibi mahmur olur, diyordu.
Sayfa 115Kitabı okudu
Küçük cam fanuslar görüyordum düşlerimde. İçlerine umutlarımı koyuyordum. Umut havadan hafiftir, uçar; fanusların ağzını kapamazsan kaçar, diyordu düşlerimde biri. Ben de öyle yapıyordum ellerimi sıkıca kapatıyordum.
Sayfa 115Kitabı okudu
Sonuçta kimse kendisi için yaşamıyordu. Hepimiz dayatılan hayatları seçimimizmiş gibi yaşıyorduk.
Sayfa 46Kitabı okudu
Biliyor musunuz kuşlar neden hep gidiyor?"
"Neden?"
"Geri dönebilmek için."
Sayfa 386Kitabı okudu
Çok istenen bir şey gerçekleşmeye yüz tuttuğunda yaşanan panik, onca hazırlığa rağmen hazırlıksız yakalanma hissi ve ondan boşalacak yere ne konacağını bilememe hali. Bu da bitti, ee şimdi?
Sayfa 348Kitabı okudu
Tamam, çocukken, hatta gençken, arada bir kendi cenazemi hayal edip kimlerin benim için ağlayacağını düşündüğüm olmuştur. Ama o, ölmek değil, sevilmek isteğiydi.
Sayfa 325Kitabı okudu
Ancak ölmeye yaklaştıkça güzelleşebilmesi, herhalde hayatın nüktedan numaralarından biriydi.
Sayfa 322Kitabı okudu
İnsan, dünyayla kurduğu rabıtayı kendi ihtiyaçları üzerinden anlamlandırıp neyin lüzumlu, neyin lüzumsuz, neyin zarif, neyin kaba, neyin akıllıca, neyin aptalca olduğunu öyle saptıyordu. Oysa dünya elbette hiçbirimizin etrafında dönmüyordu.
Sayfa 314Kitabı okudu
Direksiyon başındakiler hedefe benden önce varacaklardı muhakkak. Ama benim gördüklerimi göremeyecek, düşünme fırsatı bulduklarımı düşünemeyecek, velhasıl süratlerinden başları dönerken hayatlarının direksiyonuna geçme kudretini edinemeyeceklerdi. Öte yandan uygar dünyada hayata tutunabilmek için lazım olan da buydu belki. Görmemek ve düşünmemek.
Sayfa 313Kitabı okudu
O gece, o korkunç gece, eğer dönseydi Kader, başka bir hayatım olur muydu acaba benim de? Yoksa bütün elbiseleri her koşulda aynı mı biçerdim sırf kumaşım bu diye?
Sayfa 266Kitabı okudu
Herkes elinde ne varsa onu veriyordu işte birbirine. Kimi selamını, kimi yemeğini, kimi neşesini.
Sayfa 265Kitabı okudu
Bir yerin yaralandığında tabii ki sabah akşam orayı düşünmeyeceksin. Ama yaralanmamış gibi davranmaya, incinmiş yerin üstüne abanmaya devam edersen de sızına yeni sızılar eklersin.
Sayfa 172Kitabı okudu