Ben, çağımızda ruhsal sıkıntıların önemli bir kısmının, güzelliği yeterince idrak edememiş olmamızla alakalı olduğunu düşünüyorum. O kadar çok çirkine muhatap oluyoruz ki bir süre sonra içsen kaynaklanır tükenmeye başlar. İnsan güzel karşısına vecd duyuyor, güzel karşısında ilahi bir tabiat olduğunu keşfedebiliyor. Kendi içindeki ve dış dışarıdaki güzelliği Keşfedebilen insan evladı, kendisinin mut bir alemin parçası olduğunu hissedebiliyor. Biz maalesef günümüzde hep kötü haberlerle, çirkin, insanı demoralize eden haberlerle muhatap olduğumuz için hem kendimize hem dışarıdaki dünyayı hem de insan evladına karşı bir itimatsızlık geliştiriyoruz. Bu güvensizlik bir süre sonra insanı yoruyor. Geçmiş senelerde bir çalışma yapıldı bu çalışma, insanın olumsuz haberlere muhatap olmasın onda ciddi bir şefkat yorgunluguna, merhamet yorgunluguna yol actigini ve insanın giderek empati melekesini kaybettiğini ve bu kadar yoğun bir kötü karşısında kendi içerisinde hissettiğini dile getiriyor