Savaş denen şey insanla başlar insanla biterdi.
bu yüzden cepheler falanca dağda ya da falanca ovada değildi.
Cepheler, acımasızca insanoğlunun içindeydi..
yani insan savaş alanıydı.
Peki bir barış bahçesi olamaz mıydı insan?
Okur Takip Önerileri
kış gelip çatmıştı.
Dallarım kar yüklüydü artık, yanım yörem çeşitli yerlerinden havaya çivilenmi gibi gözüken kapkalın bir sisle kaplıydı..
Boş Hayallere dalıp insan denen varlığa bel bağlamamalıydım. Çünkü yüzyıllardır çözülemeyen bir bilmeceydi insan..
Derinlerden daha bir sırdı yada ucu bucağı olmayan içi pisliklerle, eşsiz güzelliklerle dolu olabildiğine karanlık ve karmaşık bir evrendi..
öyle ki onca kafa patlatmasına rağmen binlerce yıldan beri kendisi bile çözemiyordu kendini..
