İbretlik öykülerin başlamasındaki en temel sebep kibirdir. Kibri ateşleyenin İnanç mı yoksa Doğu mu olduğu tartışılsa da sonunda bu Kibirin ikisini de yakacak aşikardı. Ama onlar bunu göremeyecek kadar ateşli ve birbirlerine öfkelilerdi.
Ya İnanç yakacak Doğu küllenecekti ya da inanç yanacak ikisini de kule döndürecekti.
Lapis yayınlarıKitabı okudu
Güvenmekten kaçındığınız insanların sakinliğinden daima şüphelenenin ve onların işbirlikleri için oyunbozanlık etmeden hazırmış gibi davranmalarına asla inanmayın. Zira bir sabah uyandığınızda ortaklık ettiğiniz işte kurban olduğunuzu anlamanız kaçınılmaz olur ama iş işten çoktan geçmiştir.
Lapis yayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“ Toprağın altında işime yaramaz bu kalp benim. İçinde olan, olduğu yeri bilmeli.”
Ephesus yayınlarıKitabı okudu
“ Kendimden önce hep seni bilirdim. Gözümü açtım, seni gördüm. Büyüdüm, seni gördüm. Ben hep seni gördüm, Gökçen. Bir tek seni bildim.
Ellerinle oynardım, saçlarınla oynardım. Benim en sevdiğim oyunlar bunlardı. Çok belli edemezdim belki ama…“
Yine yutkundu. Ve yetişkin Murathan’ı gördüm göreli en titrek ve gerçek sesiyle devam etti.
“Her yerde ben ilk sana bakardım. Her şeye kafa tutardım da bir tek sana direnemezdim. Öğretmen en sevdiğiniz şeyi çizin, derdi. Ben seni çizerdim.
Ailenizi çizin, derdi. Annem babam ve ablalarımın yanına seni de kendi elime eklerdim.
Mavi hep sendin. Mavi kelebekler, mavi çiçekler, mavi gökyüzü…“
Ephesus yayınlarıKitabı okudu
“Niye hem kızıp hem Murathan’a yapış dediğimi sormuştun ya, Leyla…” dedi arkada ciddiyetle patates soyan eşine. Leyla’nın bakışları ona dönerken, tebessümünü bozmadan devam etti:
“Bak işte bu yüzden, “dedi kapıdan el ele çıkan ve hala bir şeyler tartışan iki miniğe bakarak.“ Çünkü bir tek Murathan kavga etseler bile Gökçenin elini bırakmıyor. Onunla olunca…“ derin bir nefes verdi. Ve cümlesini kısık bir mırıltı şeklinde tamamladı:
“Gözüm asla arkada kalmıyor…“
Ephesus yayınlarıKitabı okudu
