Okunması kolay bir kitap olduğunu düşünüyorum, akıcı bir dili vardı.Kitabı elimden bırakamadım başladığım zaman. Yazarın arada Paris'i anlattığı yerler çok hoştu bence. Çok fazla Latince ve yabancı dilde yerin olması ve sürekli sayfanın bir üstünü bir altını okumak beni yordu.
Genelde yorum yaparken sevmediğim karakterleri söylerim ama bu kitapta sevdiğim karakter olmadı.Herkes yaptıklarıyla sinirimi bozdu sadece. Özellikle kitabın başındaki tiyatro sahnesindeki insanların davranışları çok yersiz yani gerçekten o dönemde insanlar böyle miydi? Ama hiçbir kişiye olan nefretim papaza olan nefretimle kıyaslanamaz. Bir insandan bu kadar tiksinebilirdim. Adam resmen tacizci. Papaz olduğu için iyi biri olduğunu düşündüm Gringoire'a Esmeralda hakkında soru sorarken yanlış bir düşünceye de hiç kapılmadım sadece dinde yanlıştır diye tepki verdi sandım ama sonuç bambaşkaymış.İki kişiye bakmış etmiş ama bu yaptıklarını değiştirmiyor. Herkesin iyi tarafı da kötü tarafı da vardır , papazın kötü tarafı ağır basıyor.Kitapta Esmeralda'ya aşık olmayan kalmadı zaten.
Çingeneler, hırsızlar kısacası o dönemdeki insanlar çok korkunç bir şekilde anlatılmış.
Quasimodo'ya başta cidden çok üzülmüştüm insanların tipiyle dalga geçmesi korkunç bir şey. Sonra biraz daha okudukça fikrim değişti büyük ihtimalle insanların davranışlarından dolayı bu şekilde birine dönüştü. Güzel bir kitaptı birkaç sene içinde tekrar okumak istiyorum.