Bütün sözcüklerin gizini çözmüş de sesini verecek yer bulamadığı için her şeyi göz bebeklerine toplamıştı sanki.
İncinmeyle anlamanın ebruli diliyle, dönüp gidiyormuş gibi bakıyordu insanın yüzüne.
Sessizliğin çiçek açtığı bir yüzü vardı..
Sayfa 16 - e-kitap