Gülhan Akın
@_firminn
Quis facit veritatem.
instagram.com/ucuncubakis
gulhanakin.com
1178 okur puanı
Ocak 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir kişinin dengesini bozmanın benim bildiğim en hızlı yolu, ona birbiriyle çelişen iki değer sistemi vermektir.
Sayfa 67
Zıtları kucaklama cesaretimiz olsa, yazgımız gerçekten değişebilir.
Sayfa 52
Cennet ile batakhaneyi birbirinden yalnızca bir bilinç edimi ayırır.
Sayfa 49
Okur Takip Önerileri
Güzellik (ya da değer), bakanın bakışındadır.
Sayfa 46
İnsanlar en karanlık yanlarından ne kadar korkarlarsa, soyluluk kapasitelerinden de o kadar korkarlar.
Sayfa 45
Artık yaşanmamış yanımızı bir başkasına yüklemeye devam edemeyiz.
Sayfa 45
Başkasının gölgesiyle karşı karşıya olup karşılık vermemek, dehanın ta kendisidir. Kimsenin kendi gölgesini size yüklemeye hakkı yoktur ve kendinizi savunma hakkına sahipsiniz.
Sayfa 39
Çocuklarınıza en iyi armağanı, yaşama olabilecek en iyi girişi vermek istiyorsanız gölgenizi üzerlerinden çekin.
Sayfa 37
Gölge üzerinde bilinçli olarak çalışmazsak, gölge hemen her zaman yansıtılır. Başka bir deyişle, gölgeyi başka bir kişinin ya da başka bir şeyin üzerine atar, böylece onun sorumluluğunu üstlenmeyiz.
Sayfa 35
Kişinin kendi doğasının karanlık yanını reddetmesi, karanlık depolamak ya da biriktirmek demektir. Bu daha sonra kasvetli bir ruh hali, psikosomatik hastalık ya da bilinçdışının neden olduğu kazalar şeklinde dışa vurulur.
Sayfa 32
... kişi güzel ya da iyi bir şeyi ona denk bir yıkıma yol açmadan nasıl üretebilir?
Sayfa 28
Karanlık yanımızı genel olarak toplumdan saklamak zorundayız yoksa çekilmezin teki olur çıkarız; ama onu asla kendimizden gizlemeye çalışmamalıyız.
Sayfa 23
Gölge, benliğimizin göremediğimiz ya da bilemediğimiz kısmıdır.
Sayfa 15
... tarih boyunca insanlar, yaşadıkları dönemin öncekilerden daha kötü olduğuna ve dünyanın gidişinin hiç de iyi olmadığına inanmışlardır.
Sayfa 181
Mutsuzluk, yaşama katılacak yürekliliği gösterecek yerde, insanın kendi içinde ürettiği ve gerçek dünyayla ilgisi olmayan duygularla yoğrularak kendini yaşamaktan kaçınma sonucu yaşanan bir olgudur. Mutsuz insan, kederine karamsarlık, sevincine kaygı katar, gerçeğini doyasıya yaşayamaz. Çünkü kendine karşıdır.
Oysa, yaşamak ve sevmek birbirinden ayrı olgular değildir, bir bütündür. Kendimizi yaşayabildiğimiz ve beraberliklerimize bir şeyler katabildiğimiz her yerde sevgi vardır. Ama bu, içinde bulunduğumuz kısırdöngülerden özgürleşip, her yaşantı parçasının bizi çevreye yönelik yeni bir etkileşime doğru harekete geçirmesiyle gerçekleştirilir.
Sayfa 173